بیر نفر اون و بال آلمیشدی، مئشهیه گئدیردی.
سوروشدولارکی: «اوردا نه ایشین وار؟»
مئشهده “آیی”( خرس) توتماغا گئدیرم.
سوروشدولار: «نییه بال آپاریرسان؟»
دئدی: «آیینـین، بالدان خوشو گلیر. بیر آز بال قویاجاغام آغاجین اوستونه، بیر آز دا یاخاجاغام آغاجین تنهسینه.»
سوروشدولار: «یاخشی، نه اولسون؟ منظورون ندیر؟»
دئدی: «آیی بال یئمک اوٍچوٍن، آغاجا دیرماشاجاق. ائله کی، بالی یئدی، اوزون ایتیریب آغاجدان ائنهجک، اوندا بال بدنینه یاخیلاجاق.»
سوروشدولار: «پس او اونو نه اوچون آپاریرسان؟»
دئدی: «اونو دا تؤکهجییم آغاجین دیبینه. آیی، ائله کی، آغاجدان ائندی، دوشهجک اونون اوستونه، باشدان آیاغا اون اولاجاق. سونرا دوروب گئدهجک ائوه. من ده دالیسیجا. یئکه- زیرپی آیی ائوه گیرندن سونرا، گئدهجک آینانین قاباغیندا دایاناجاق، اؤزونه باخاجاق، گورهجک باشدان آیاغا آغ-آپباق اولوب. ائله بیلهجک کی قوطب آییسیدیر. دئیهجک: «من کی قوطب آییسییام، بوردا نه قاییریرام». یوکون چاتاجاق گئدهجک قوطبا. من ده دالیسیجا. ائله کی، یئتیشدی قوطبا، بدنی دوناجاق، داها حرکت ائلهیه بیلمهیهجک، اوندا من ده یئتیشیب اونو شیکار ائدهجگم.
سردیس بویوک خان اقبالالدوله افشار، از مشاهیر دوره قاجار در میدان امام خمینی (ره) ارومیه نصب شد.
اگر عباس میرزا قبل از پدرش از دنیا نمی رفت، شاید سرنوشت ایران به سمت و سویی دیگر می رفت. عباس میرزا اولین شاهزاده قاجار است که با پرسش مهم «چرا ما از قافله پیشرفت و توسعه عقب افتاده ایم؟» مواجه شد. او از نخستین رجال سیاسی است که به دنبال توسعه کشور بود.
هفته گذشته سالگرد انقلاب مشروطیت (14 مرداد) را در حالی پشت سر گذاشتیم که در آذربایجان غربی و ارومیه هیچ برنامه ای راجع به این واقعه مهم تاریخی را نداشتیم!
در یک ظهر گرم تابستان به مدد باد خنک معروف اورمیه که مانند معجزه ید بیضا و نفس عیسی، تب از پیشانی بیمار شهر نشسته بر ساحل خشکیده دریا برمی گیرد، به دیدار آقای رحمان حسین زاده در کتابفروشی فضولی واقع در پاساژ ارک ارومیه رفتیم که اوضاع این پاساژ نیمه مخروبه و غربت کتابفروشی فضولی در گوشه متروکی از آن خود غم دیگری است.
ارسال دیدگاه
قوانین ارسال دیدگاه