عاشیقم!

عاشیقم!
ائله بو باغلی اولان یان کوچه دن
هانی او کوچه کی سن,
گیردین کؤنلومه بیر پنجره دن.
سن هارا؟
قلبیم هارا؟
او آچیق پنجره دن نازلی باخیشلار
او گولوشلر
آلیشان قلبیمه دوز – دوغرو آخیشلار.
من هارا ؟
کوچه هارا ؟
آی ایشیغیندا سوکاکلاردا گزه ن یالنیز آدام
و آچیق پنجره ده بیر دلی جئیران
کی قوروب آوجی سینا بیر تله
بیر دام.
سن بیر گولوش,
بیرجه باخیشلا.
من سه, سوسله میشم کؤنلومو تک
بیرجه ناخیشلا,
اوتوردوق
سن کؤنولده
من اوچوروم قیییسیندا.
سوچ کیمیندیر؟
او آچیق پنجره نین؟
باشلانیش لحظه لرین؟
سوچلو باخیشلار یا او گؤزلر؟
او گؤروش آنلاری کی,
قلبیم هر دم اونو اؤزلر؟
کاش اولایدی,
پنجره نین
لحظه لرین
حتتا او نازلا باخان گؤزلرینین
سوچلارین من داشییایدیم
او آچیق پنجره تک
سنی آغوشه آلایدیم,
اودلو گؤزلر باخیشیندا
اودلانایدیم, آلیشایدیم.

ف.مشیرینین شعرینین تورکجه سی – آراز – 1395