“عبرت ها چه فراوان و عبرت پذیرندگان چه اندکند”.امام علی (ع)

آدمی همواره با مرور تاریخ و تمدن کشور خویش همواره سیر تحولات سیاسی،اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی را نظاره گر است و قدرمسلّم هر ملتی که در طول تاریخ از تلخ و شیرین تاریخ پندهای کافی نیندوخته باشد،طعم آن را دوباره خواهد چشید.معلم شهید به رسایی در مورد عدم غفلت از اسلاف خود سخن فرسایی کرده که همانا دشمنان قبلی رفته و دشمنان با نقاب در آمده اند.با عطف به این نکات،ما در عهد معاصر خاطرات تلخ و شیرین بسیاری را در داخل کشور شاهد بودیم که با دخالت مستقیم و گاها غیرمستقیم بیگانگان صورت پذیرفته که در برخی موارد حتی اکنون نیز آثار این دخالت ها از بین نرفته است.امروزه بیش از هر برهه زمانی دیگری نیاز به تدوین و اشاعه تاریخ دخالت بیگانگان در کشور و خسارات زیانبار این امر نامیمون در کشور به طور جدی احساس می شود.نسل جوان امروز غرق در فناوری شده و هر روز از جانب بنگاه های سخن پراکنی حرفی نو و رسمی نو می آموزد و در واقع ما در کشور خود آب به آسیاب دشمن میریزیم.نسل جوان امروزی به ندرت در پی مطالعه فجایع تاریخی کشور می رود فلذا عدم اگاهی از اسلاف موجب عدم تصمیم گیری صحیح در اخلاف خواهد شد چرا که ما(نوعی)درک صحیحی از پیش نیاز اجتماع نداشته و قاعدتا تصمیم سازی دچار مشکلات ساختاری خواهد شد و علت این است که”نسل جوان امروز،مدیران آینده کشورند”.حسب شرایط کنونی جامعه،شرایط اجتماع ما به واسطه شبکه های اجتماعی به نوعی روزمرگی مبتلا گشته که قاعدتا بی هویتی نسبی نیز با آن همراه است.آنچه می تواند در رفع این حفره بزرگ هویتی نسخه شفا بخش باشد همانا سیاست ترویج مطالعه تاریخ کلی کشور است که در طی سالیان متمادی مهجور مانده و بالاخص تاریخ معاصر که به واقع و به زعم تاریخ شناسان و سیاسیون معجزه ای در کالبد ملت ایران بود و این حرکت الگوی ملل مختلف گردید.

اکبرسعادت