وقتی شهرداری ارومیه به ابزار سهم‌خواهی سیاسی بدل می‌شود

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، علیرضا رادفر که این روزها بیش از آنکه در اندیشه توسعه ارومیه باشد، درگیر تثبیت سهم‌خواهی حزبی است و در این جلسه صریحاً خواستار تشکیل بدنه‌ای همفکر در شهرداری شده است؛ گویی شهرداری نه یک نهاد خدمت‌رسان، بلکه پاداشی است برای فعالان ستادی!

واقعیت این است که رادفر و امثال او سال‌هاست با همین نوع تفکر، فرصت رشد و توسعه را از ارومیه گرفته‌اند. ارومیه‌ای که نیازمند مدیریت فنی، تخصصی و خالی از غوغای جناحی است، سال‌هاست در ترافیک سیاسیون بی‌برنامه و جاه‌طلب، معطل مانده است. سخنانی چون «استفاده از افراد همفکر»، اگر در پشت خود صرفاً شایسته‌گزینی را پنهان کرده باشد، قابل تأمل است؛ اما وقتی هدف آن چینش یک ارتش سیاسی در شهرداری برای قبضه کردن مدیریت شهری باشد، نمی‌توان آن را بی‌پاسخ گذاشت.

رادفر چه می‌خواهد؟ آیا دغدغه او آبادانی ارومیه است یا تنها می‌کوشد شهرداری را به حیاط‌خلوت ستادهای انتخاباتی آینده بدل کند؟ آیا شهروندان ارومیه، از شهردار اصلاح‌طلب انتظار داشتند که پیش از رسیدگی به مشکلات شهری، درگیر پیاده‌سازی برنامه‌های پشت‌پرده یک جریان سیاسی شود؟ این شهر، دیگر تاب تجربه‌های ناکام و باندبازی‌های جناحی را ندارد.

وقتی رادفر از شهردار می‌خواهد که بدنه مدیریتی را با افراد همسو و همفکر پر کند، در واقع، حرفی از شایستگی، کارآمدی یا سابقه اجرایی نمی‌زند. آنچه گفته نمی‌شود، اما در لحن او جاری‌ست، میل به کنترل شهرداری به عنوان یک ابزار قدرت و نفوذ است؛ نه یک مسئولیت در برابر مردم. این همان سیاست‌زدگی خطرناک است که توسعه شهری را فلج می‌کند.

آقای رادفر باید پاسخ دهد که چه چیزی در شهرداری ارومیه می‌بیند که چنین صریح و آشکارانه خواهان دخالت در ساختار آن است؟ اگر هدف شما خدمت است، بگذارید متخصصان، فارغ از گرایش سیاسی، مسیر را پیش ببرند. اگر واقعاً دغدغه شما توسعه است، پس چرا چشم بر شایستگان غیرسیاسی می‌بندید؟

رحمانی شهردار نیز باید بداند که پاسخگوی اعتماد مردم است، نه وامدار ستادهای انتخاباتی. اگر قرار است ارومیه از سایه‌ سیاست خارج شود، این لحظه، همان نقطه‌ی تعیین‌کننده‌ای است که باید بین «شهرداری برای مردم» و «شهرداری برای ستادها» یکی را انتخاب کرد.

یادداشت از کاظم کاظمی