رونق تجمل‌پرستی در ایران؛ فاصله طبقاتی، چشم‌گیرتر از همیشه

درحالی‌که بخش قابل توجهی از جامعه با مشکلات اقتصادی روزمره دست‌وپنجه نرم می‌کند، نمایش آشکار ثروت و تجمل در بخش‌هایی از جامعه ایران، به یک جریان پررنگ و نگران‌کننده بدل شده است؛ پدیده‌ای که از شبکه‌های اجتماعی تا خیابان‌های شمال شهر، ردپای آن دیده می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، در سال‌های اخیر، نمایش علنی دارایی‌های لوکس از جمله خودروهای گران‌قیمت، لباس‌های برند، جواهرات و سبک زندگی لاکچری در ایران رشد چشم‌گیری داشته است. این روند عمدتاً در میان طبقات بالای جامعه و فرزندان برخی چهره‌های مشهور یا وابسته به قدرت دیده می‌شود. شبکه‌های اجتماعی به ویترینی برای این نمایش‌ها تبدیل شده‌اند، جایی که افراد با به اشتراک گذاشتن سفرهای خارجی، مهمانی‌های مجلل و خریدهای گران‌قیمت، به شکل‌گیری یک فرهنگ «مصرف نمایشی» دامن زده‌اند.

آنچه این تجمل‌گرایی را برجسته‌تر می‌کند، تضاد آن با واقعیت اقتصادی بخش زیادی از مردم است. طبق آمارهای رسمی، نرخ فقر در ایران طی سال‌های گذشته افزایش یافته و بسیاری از خانواده‌ها برای تأمین نیازهای اولیه زندگی خود با چالش مواجه‌اند. اما در همین فضا، ویلاهای میلیاردی، خودروهای لوکس و مراسم عروسی‌های چندصد میلیونی در حال گسترش است؛ پدیده‌ای که شکاف طبقاتی را عمیق‌تر کرده و احساس نابرابری را در جامعه افزایش داده است.

رسانه‌ها، به‌ویژه شبکه‌های اجتماعی، نقش پررنگی در ترویج سبک زندگی تجملی ایفا می‌کنند. سلبریتی‌ها و اینفلوئنسرهایی که میلیون‌ها دنبال‌کننده دارند، با نمایش زندگی مرفه خود، الگوهای جدیدی برای مصرف ایجاد کرده‌اند. این روند نه‌تنها نگاه مردم به زندگی را تغییر داده، بلکه موجب نارضایتی عمومی و حس محرومیت نسبی شده است.

جامعه‌شناسان معتقدند ترویج تجمل‌گرایی در جامعه‌ای که بخش بزرگی از آن با مشکلات اقتصادی مواجه است، می‌تواند به بی‌اعتمادی عمومی و گسست اجتماعی منجر شود. به باور آنان، این روند نشانه‌ای از نابرابری ساختاری است که در بلندمدت می‌تواند بنیان‌های انسجام اجتماعی را تضعیف کند.

تجمل‌پرستی در ایران دیگر یک سبک زندگی شخصی نیست، بلکه به یک پدیده اجتماعی با تبعات گسترده تبدیل شده است. اگرچه نمی‌توان افراد را از انتخاب سبک زندگی‌شان بازداشت، اما مسئولیت رسانه‌ها، نهادهای فرهنگی و حتی دولت در کاهش تبعات این روند، انکارناپذیر است. گسترش عدالت اجتماعی، ایجاد فرصت‌های برابر و بازتعریف ارزش‌های فرهنگی می‌تواند گامی موثر برای مقابله با این ناهنجاری نوظهور باشد.