آذربایجان‌غربی، زمین بازی سرمایه‌گذاران آینده؛ از رنج تاریخی تا فرصت ملی

آذربایجان‌غربی دیگر در جغرافیای توسعه ایران، نباید در حاشیه بماند؛ زیر پوست این استان، رگ‌هایی از فرصت‌های طلایی جریان دارد که تنها با یک تصمیم ملی، می‌تواند به نقطه جهش شمال‌غرب کشور تبدیل شود.

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، در ایرانِ امروز، هر استانی قصه‌ای برای گفتن دارد. اما قصه آذربایجان‌غربی، قصه‌ای است از تلاقی دو واژه؛ محرومیت و ظرفیت. این استان، در عین برخورداری از مرزهای استراتژیک، منابع طبیعی چشمگیر، فرهنگ و تمدنی ریشه‌دار، و مردمی سخت‌کوش و هوشیار، سال‌هاست در آمارهای توسعه، در ردیف‌های پایینی جدول قرار گرفته است.

استاندار آذربایجان‌غربی به‌درستی از «محرومیت تاریخی» می گوید؛ محرومیتی که نه حاصل کم‌کاری درون‌استانی، بلکه نتیجه سال‌ها غفلت سیاست‌گذاری ملی از پتانسیلی بی‌بدیل بوده است. از جاده‌های ناتمام گرفته تا مدارس کانکسی، از بیمارستان‌های نیمه‌جان تا فرصت‌های سرمایه‌گذاری مدفون‌مانده، همه نشانه‌هایی هستند از یک زیرساختِ آماده، اما رهاشده.

اما اکنون زمان بازتعریف آذربایجان‌غربی فرا رسیده است؛ نه به‌عنوان یک استان «مرزی»، بلکه به‌عنوان پیشانی توسعه شمال‌غرب کشور. استانداری با نگاهی بلند، با رویکردی میدانی، و امنیتی مثال‌زدنی، ترکیبی کم‌نظیر برای جهش منطقه‌ای ساخته‌ است؛ ترکیبی که فقط یک عنصر کم دارد: تصمیم و حمایت ملی.

در نشست اخیر با حضور رئیس ستاد اجرایی فرمان امام، سخن از وحدت، هم‌افزایی و بازتعریف مسیر توسعه به میان آمد. وقتی پرویز فتاح از امنیت پایدار این استان به‌عنوان بستر طلایی سرمایه‌گذاری یاد می‌کند، معنایش برای سرمایه‌گذار حرفه‌ای روشن است: ریسک پایین، بازگشت بالا.

آذربایجان‌غربی اگرچه مدارس کانکسی دارد، اما هزاران دانش‌آموز آماده ورود به اقتصاد آینده هم دارد. اگرچه راه‌آهنش هنوز به آرزوها گره خورده، اما جاده‌هایش به سمت بازارهای منطقه‌ای باز است. اگرچه برخی از شاخص‌های بهداشت‌و‌درمان پایین‌اند، اما ظرفیت ساخت بیمارستان‌های مدرن و توریسم‌درمانی، بی‌نظیر است.

اینجا فرصتی است برای بخش خصوصی؛ جایی که می‌توان نه‌تنها سود برد، بلکه اثر گذاشت. سرمایه‌گذار هوشمند می‌داند، بازارهای اشباع دیگر جای مانور نیستند. توسعه در جایی معنا پیدا می‌کند که با یک ورود حرفه‌ای، می‌توان نقشه اقتصادی منطقه را بازنویسی کرد و اینجا، آذربایجان‌غربی است.

باید بار دیگر پرسید که آیا با حضور پزشکیان، رئیس جمهور ارومیه ای، مسئولین با همت خود آینده این استان را می‌سازند یا باز هم به حاشیه می‌رانند. و این بستگی به این دارد که چقدر اراده ملی برای درک پتانسیل این خاک وجود دارد.

آذربایجان‌غربی را باید نه با نگاه ترحم، بلکه با درک هوشمندانه از فرصت‌ها دید. این استان آماده است؛ اما نوبت پایتخت است که تصمیم بگیرد: آیا در نقشه جدید توسعه ایران، جایگاهی برای  آذربایجان غربی قلب شمال‌غرب ایران وجود دارد یا نه؟

یادداشت از کاظم کاظمی