لزوم مقابله هوشمندانه با اشاعه فحشا در جامعه امروز؛ ضرورت آگاهی، فرهنگ‌سازی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی

در شرایطی که تغییرات فرهنگی، گسترش فضای مجازی و ضعف برخی نهادهای نظارتی بستری برای اشاعه رفتارهای ناهنجار و ترویج فحشا فراهم کرده، مقابله با این پدیده نیازمند رویکردی چندبعدی، هوشمندانه و متکی بر آموزش، فرهنگ‌سازی و تقویت بنیان خانواده است.

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، اشاعه فحشا یکی از مهم‌ترین آسیب‌های اجتماعی در جوامع امروزی به شمار می‌رود که نه‌تنها بنیان خانواده‌ها را تهدید می‌کند، بلکه اثرات مخرب آن بر اخلاق عمومی، امنیت روانی و نظم اجتماعی انکارناپذیر است. در سال‌های اخیر، با توسعه روزافزون فناوری‌های ارتباطی، به‌ویژه شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های مجازی، انتشار و ترویج محتوای غیراخلاقی نسبت به گذشته سهل‌الوصول‌تر و گسترده‌تر شده است؛ پدیده‌ای که برخی کارشناسان از آن به‌عنوان “تجارت خاموش انحرافات اخلاقی” یاد می‌کنند.

شرایط اقتصادی، فاصله گرفتن از هنجارهای دینی و اخلاقی، نبود آموزش‌های جنسی صحیح در خانواده و مدرسه، ضعف نهادهای نظارتی، و گاه بهره‌برداری سیاسی از موضوعات فرهنگی، از جمله عواملی هستند که در کنار هم، زمینه را برای رشد این پدیده فراهم کرده‌اند. در چنین شرایطی، تمرکز صرف بر برخوردهای قهری و فیزیکی، بدون توجه به ریشه‌های عمیق‌تر اجتماعی و فرهنگی آن، نه‌تنها راهگشا نیست، بلکه می‌تواند منجر به گسترش پنهانی این معضل شود.

نقش خانواده در جلوگیری از انحرافات اخلاقی بیش از هر نهاد دیگری حیاتی است. زمانی که فضای خانه آکنده از محبت، آگاهی، شفافیت و گفت‌وگوی سازنده باشد، نوجوانان و جوانان کمتر در معرض انحرافات قرار می‌گیرند. اما در مقابل، خشونت خانوادگی، فقدان ارتباط صحیح والدین با فرزندان و نبود آگاهی لازم، زمینه‌های اصلی برای کشیده شدن نسل جوان به سمت روابط ناسالم و محتوای غیراخلاقی است.

از سوی دیگر، نقش رسانه‌ها در جهت‌دهی به افکار عمومی بسیار تعیین‌کننده است. رسانه‌های مسئول و متعهد می‌توانند با تولید محتوای سالم، آموزنده و جذاب برای نسل جدید، فضای فکری جامعه را به سمت سبک زندگی اخلاق‌مدار هدایت کنند. همچنین ایجاد و تقویت سواد رسانه‌ای در بین نوجوانان و جوانان کمک می‌کند تا با محتوای ناسالم برخوردی آگاهانه و انتقادی داشته باشند.

در کنار خانواده و رسانه، نقش آموزش و پرورش و نهادهای فرهنگی نیز انکارناپذیر است. آموزش مهارت‌های زندگی، تقویت هویت دینی و ملی، و ارائه آموزش‌های جنسی و اخلاقی متناسب با سن و فرهنگ جامعه، از جمله اقدامات پیشگیرانه‌ای هستند که باید با برنامه‌ریزی دقیق و همکاری همه‌جانبه دنبال شوند.

همچنین باید به این نکته توجه داشت که بخشی از مقابله با اشاعه فحشا به حوزه حکمرانی فرهنگی و اجتماعی بازمی‌گردد. مدیریت فضاهای مجازی، اصلاح ساختارهای فرهنگی، حمایت از تولید محتوای اخلاقی و جذاب، و به‌کارگیری نخبگان فرهنگی و روان‌شناسان اجتماعی در طراحی سیاست‌ها و برنامه‌ها، می‌تواند به کاهش تدریجی این معضل منجر شود.

در نهایت، مقابله با فحشا تنها با برخورد امنیتی و پلیسی ممکن نیست؛ بلکه نیازمند فهم عمیق از دلایل شکل‌گیری این پدیده و اتخاذ رویکردی هوشمندانه، مبتنی بر آموزش، آگاهی‌بخشی، حمایت اجتماعی و اعتمادسازی است. اگر همه نهادهای اجتماعی، از خانواده تا دولت، نقش خود را به‌درستی ایفا کنند، می‌توان امید داشت که فضای اخلاقی جامعه حفظ شده و نسل‌های آینده در محیطی سالم‌تر و متعهدتر رشد یابند.