اسلحه اپه، افتخار ورزش آذربایجان، بازیچه دست آقای رئیس

یکی ازمهمان امروز قارتال نیوز ، «محمد برزگر»کاپیتان تیم ملی زیر 23 سال ایران در اسلحه اپه و عضو تیم ملی بزرگسالان است که از 10 سالگی ورزش شمشیربازی را آغاز کرده و در رده‌های سنی نوجوانان و جوانان، عضو تیم ملی بوده است.

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، این جوان، مدال‌های متعدد کشوری در تمام رده‌های سنی دارد و در سال ۲۰۲۲ توانسته است در رده سنی جوانان ، مدال برنز قهرمانی آسیا را برای کشورمان در بخش تیمی کسب کند.

▪️مباد که آه حسرت از نهاد آذربایجان در کشور عراق برآید

آنچه باعث شده او امروز با قامتی رشید و گردنی افراشته به هیات فرزندی غرور آفرین برای وطن، در صندلی ویژه مهمان دفتر قارتال نیوز با چهره‌ای مصمم و دغدغه‌مند بنشیند، نگرانی از فرصتی برای قهرمانیست که محتمل است با سهل انگاری و ندانم‌کاری مسئولان این ورزش از دست برود و آه حسرت از نهاد آذربایجان در کشور عراق برآورد.

محمد برزگر، با وجود اعتمادی که از سر لطف و البته تجربه سایر ورزشکاران هم رشته و غیرهم رشته خود در سعی بی شائبه و بی‌حاشیه قارتال نیوز به احقاق حقیقت دارد، اما می‌توان برق امید و رنگ تردید را توامان در انعکاس نگاهش دید.

او نگران است که مبادا حقی از کسی ضایع شود و همچنین شدیدا حساس است که نسبت به اساتید و دوستان خود ناسپاسی و ناحقی نکند با تمرکز و دقت روی تک تک کلمات و بسیار سنجیده صحبت می کند.

این مقدار، پختگی و این مایه از همت و مردانگی در این سن کم که محمد برزگر دارد ، مرا به تعجب وا می‌دارد و بنظرم ابتدا باید به والدین چنین جوانی تبریک بگوییم و حتی شاید بد نباشد به جوانان و فرزندان سرزمین مان، پیشنهاد کنیم در ممکن‌ترین رشته ورزشی که برایشان مقدور و قابل دسترسی باشد به فعالیت بپردازند، زیرا تربیت جسم می‌تواند گامی برای پرورش روح باشد و هنوز هم که هنوز است و چرخ شعبده باز فلک، هر روز هزار بازی برمی‌انگیزد، گوهر راستی و آیین پهلوانی، همیشه خریدار دارد و میراث «پوریاهای ولی» در خاک آذربایجان، میوه‌های شیرین به بار می‌آورد.

محمد از انتخاب اشتباه خود در مورد رئیس هیات شمشیر بازی استان می گوید هرچند او هم فقط یک حق رای داشته و همراه با دیگران به این اقدام برخواسته است ولی مصرانه سعی دارد که سهم خود در این انتخاب اشتباه را جبران کند مبادا که برخلاف عهد خود برای سرفرازی مام میهن ، گامی برداشته باشد .

▪️سایه سیاه تردید و ترس بر قهرمانی آذربایجان غربی

یکی از نتایج این اشتباه، بدون دبیرماندن هیات شمشیربازی استان، طی چند ماه گذشته بوده است که به گفته محمد برزگر، آسیب فراوانی به این ورزش در استان، زده است و سایه سیاهی از تردید و نگرانی بر پتانسیل قهرمانی آذربایجان غربی افکنده است.

محمد می گوید: در این هفت، هشت ماه من پنج یا شش اردوی تیم ملی داشته‌ام و چند مسابقه قهرمانی کشوری هم شرکت کرده‌ام برای همه اینها باید هماهنگی‌ها و تدابیری اتخاذ شود که همه از وظایف دبیر هیات است و ما در این مدت از داشتن دبیر هیات، بنا به دلایلی که باید خود رئیس هیات و سایر مسئولان توضیح دهند، محروم بودیم و تنها کسی که در این مدت خارج از وظیفه و مسئولیت سازمانی خود در کنار ما ایستاد و حتی بیشتر از توان خودش یار و کمک حال ما شد آقای« مهدی یوسفی» رئیس هیات ارومیه بود و اگر در این مدت توانستیم دوام بیاوریم و پیش برویم مرهون مساعدت و پایمردی ایشان هستیم. هر چند اختیارات و پتانسیل‌هایی که دبیر هیات دارند در اختیار آقای یوسفی نبود و ما همچنان در مشکل و مضیقه بودیم .

تا اینکه تقریبا دو هفته قبل آقای مهندس مهدی یوسفی را به عنوان سرپرست دبیری هیات شمشیربازی منصوب کردند.

در زمان تصدیگری آقای نجف زاده، رئیس سابق هیات، به دلایل اتفاقاتی که افتاد و در اینجا مجال و زمان بازگویی آنها نیست ، اپه‌ایست‌های استان عملا کنار گذاشته و از هیات جدا شده بودند .

و بعد با وساطت یکی از اعضای سابق هیات برگشتیم و به امید بهتر شدن اوضاع به آقای رحمانی رای دادیم ، غافل از اینکه اوضاع به همان منوال پیش خواهد رفت و تغییر مثبتی ایجاد نخواهد شد.

اما در همان زمان که تقریبا تابستان پارسال بود و فرصت کوتاهی ایجاد شد، ما به مربی گری آقای “طاهر عاشوری”  قهرمان کشور شدیم و مدال طلا گرفتیم و کاپ را به آذربایجان آوردیم و مجددا توانستیم به اردوهای کشوری برگردیم و من توانستم یک مدال نقره کشوری هم برای آذربایجان به دست بیاورم .

▪️نبود مربی و حمایت، پاشنه آشیل شمشیربازی آذربایجان

تقریبا یک ماه اول ، وضعیت خوب بود اما بعد اتفاقات و اختلافاتی در اثر سومدیریت آقای «آیدین رحمانی» افتاد که مربی ما هم هیات را ترک کرد و ما بدون مربی ماندیم و تقریبا از اسفند سال گذشته بدون اینکه مربی داشته باشیم تمرین می‌کنیم در حالی که کارشناسان ورزش ، واقف هستند حضور مربی در ورزشی مثل شمشیربازی تا چه حد، ضروری است و فقدان مربی چه تاثیر غیرقابل جبرانی بر روی ورزشکاران و نتیجه مسابقات دارد.
مسابقاتی که ما از نام و آوازه آذربایجان دفاع می کنیم و اسلحه اپه آذربایجان غربی مربی ندارد.

 پایان بخش اول / ادامه دارد