زگیل تناسلی؛ علائم، دلایل و راه‌های درمان

به گزارش فرارو، زگیل تناسلی یا کوندیلوما آکومیناتا (Condylomata Acuminata) یا عفونت HPV یکی از رایج‌ترین انواع عفونت‌های آمیزشی است که با نوع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می‌شود. واژه پاپیلوم به نوعی زگیل یا توده نرم با ظاهری شبیه به گل‌کلم ناشی از ویروس HPV اشاره دارد. همان‌طور که از نامش بر می‌آید، زگیل‌های تناسلی روی بافت‌های مرطوب ناحیه تناسلی دیده می‌شوند. عفونت ویروس پاپیلومای انسانی در بسیاری از افراد علائم بالینی ایجاد نمی‌کند؛ اما برخی از انواع HPV باعث سرطان دهانه رحم و دستگاه تناسلی می‌شوند. افراد مبتلا به HPV که علائم بالینی ندارند، قادر به گسترش عفونت از طریق تماس جنسی به دیگران هستند.

بیش از ۱۰۰ نوع ویروس پاپیلومای انسانی وجود دارد. ۶۰ نوع از آن باعث ایجاد زگیل در دست و پا می‌شوند. ۴۰ نوع دیگر در طول تماس جنسی وارد بدن می‌شود و در سلول‌های نازک و صافی به نام سلول‌های اپی تلیال مستقر می‌شوند. سلول‌های اپی تلیال روی سطح پوست، واژن، مقعد، گردن رحم، سر آلت تناسلی مردان، دهان و گلو یافت می‌شوند. زگیل‌ها هفته‌ها یا ماه‌ها پس از تماس با شریک جنسی آلوده ظاهر می‌شوند. همه ۴۰ نوع ویروس HPV که از طریق تماس جنسی منتقل شده‌اند، باعث بیماری‌های جدی نمی‌شوند.

سویه‌ای از ویروس HPV که باعث زگیل تناسلی می‌شود، با سویه‌های ایجاد کننده‌ زگیل در دست یا سایر قسمت‌های بدن متفاوت است. سویه‌های HPV کم خطر مانند HPV-۶ و ۱۱-HPV باعث ۹۰ درصد از زگیل‌های تناسلی هستند که به‌ندرت به سرطان تبدیل می‌شوند. سویه‌های پر خطر ویروس HPV شامل HPV-۱۶ و HPV-۱۸ مسئول ۷۰ درصد از سرطان‌های گردن رحم هستند. دیگر ویروس‌های HPV پر‌خطر شامل ۵۲-HPV-۳۳، HPV-۴۵، HPV-۵۸، HPV و HPV-۳۱ هستند. واکسن HPV باعث مقاومت در برابر برخی از سویه‌های مسبب بیماری‌های تناسلی می‌شود.

بیماری زگیل تناسلی با علائم و نشانه‌های واضح و مشخصی همراه است که خود فرد می‌تواند بسیاری از آن‌ها را به‌سادگی تشخیص بدهد. البته در برخی موارد این زائده‌ها داخل نواحی داخلی دستگاه تناسلی (درون واژن یا دهانه‌ رحم) به وجود می‌آیند و با علائم خاصی هم همراه نیستند. در چنین شرایطی تشخیص این بیماری کار آسانی نیست و به بررسی‌های پزشکی نیاز دارد. بیش‌تر افراد زمانی به وجود این بیماری در بدن خود پی می‌برند که با علائم و نشانه‌های ظاهری آن برخورد می‌کنند، به همین دلیل مردان به طور معمول سریع‌تر از زنان متوجه چنین بیماری در خود می‌شوند. با این حال برای این‌که با علائم این بیماری آشنا شوید، آن‌ها را به صورت مجزا برای دو جنس مرد و زن معرفی خواهیم کرد.

یکی از علائم زگیل تناسلی تغییر ترشحات واژن است. ترشحات واژن در خانم‌ها نشان دهنده وضعیت سلامتی آن ناحیه و کل بدن است. این ترشحات با کوچک‌ترین تغییرات بیولوژیکی یا هورمونی تغییر رنگ، شکل و بو می‌دهند و اگر درگیر ویروس اچ پی وی شوند، به ناگهان افزایش پیدا می‏‌کنند. نواحی مستعد زگیل تناسلی در زنان شامل موارد زیر است:

ــ ناحیه کشاله و بالای ران
ــ دهانه رحم
ــ اطراف مهبل (واژن)
ــ واژن
ــ مقعد

زگیل تناسلی در مردان می‌تواند آلت تناسلی، کیسه بیضه و ناحیه مقعد را آلوده کند. این زگیل‌ها ممکن است به شکل توده‌های برجسته و نرم با سطحی هموار (روی بدنه آلت تناسلی) یا ناهموار با برآمدگی‌های انگشتی شکل بسیار (زگیل‌های مقعد) ظاهر شوند. بقیه ممکن است ظاهری شبیه مروارید و گل‌کلم یا سطح تیره و ناهمواری داشته باشند. بیش‌تر این ضایعات برجسته هستند؛ اما برخی از آن‌ها ممکن است مسطح و فقط کمی بالاتر از سطح پوست باشند. گاه ممکن است این ضایعات با مو پوشیده شوند یا در داخل پوست ختنه‌گاه مردانی که ختنه نشده‌اند، پنهان شوند. به طور کلی مکان‌های شایع آن در مردان شامل موارد زیر است:

ــ آلت تناسلی
ــ پوست بیضه (اسکروتوم)
ــ کشاله‌ ران
ــ ران
ــ در داخل یا اطراف مقعد (آنوس)

ویروس HPV از طریق تماس پوست به پوست در حین رابطه‌ جنسی قابل انتقال است، به همین دلیل آن را بیماری آمیزشی می‌نامند. ویروس HPV همیشه به عوارضی مانند زگیل تناسلی منجر نمی‌شود، درواقع در بیش‌تر موارد عفونت بدون ایجاد هیچ‌گونه مشکلی خود به خود بهبود می‌یابد. براساس تحقیقات مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها تمام افراد فعال جنسی در طول زندگی خود سابقه‌ آلودگی با حداقل یک نوع ویروس HPV را داشته‌اند. عواملی که خطر آلودگی با ویروس پاپیلومای انسانی را در این افراد افزایش می‌دهند، عبارت‌اند از:

ــ رابطه جنسی محافظت نشده
ــ رابطه جنسی با چندین شریک جنسی
ــ سابقه ابتلا به انواع دیگر عفونت‌های جنسى
ــ رابطه جنسی با فردی که از سابقه بیماری‌های جنسی او آگاهی در دست نیست
ــ آغاز فعالیت جنسی در سنین کم

همچنین موارد زیر افراد عادی جامعه را بیش‌تر در معرض خطر ابتلا به زگیل تناسلی قرار می‌دهد:

ــ افراد زیر ۳۰ سال
ــ داشتن سیستم ایمنی ضعیف بدن
ــ سابقه سوء استفاده جنسی در دوران کودکی
ــ نوزادانی که مادرانشان طی زایمان به ویروس HPV مبتلا بوده‌اند

پزشک برای تشخیص بیماری ابتدا یک معاینه روتین و ساده را انجام می‌دهد و با معاینه‌ ظاهری فرد این زائده‌ها را بررسی می‌کند. زگیل‌های تناسلی ظاهر و علائم مشخصی دارند و به‌سادگی قابل تشخیص هستند. اگر علائم زگیل آلت تناسلی در بدن فرد وجود نداشت، پزشک قسمت‌های پنهان و داخلی دستگاه تناسلی و مقعد را با دستگاه مورد بررسی قرار می‌دهد. چون گاه زگیل‌ها در نواحی داخلی مثل دهانه رحم و درون واژن رشد می‌کنند، از این رو به‌راحتی قابل مشاهده نیستند. در صورتی که احتمال ابتلای فرد به ویروس HPV و یا سایر عفونت‌های ناشی از آن وجود داشته باشد، پزشک از روش‌های دیگری برای تشخیص ویروس در بدن فرد استفاده می‌کند. این روش‌ها شامل دو روش زیر است:

برای تشخیص ویروس عامل زگیل تناسلی و بررسی خطرات احتمالی آن به زنان بالای ۳۵ سال توصیه می‌شود که حداقل سالیانه یک بار تست پاپ اسمیر را انجام بدهند. این تست فقط مختص خانم‌هاست و با نمونه‌برداری مختصری از سلول‌های دهانه رحم و واژن می‌توان یک بررسی دقیق پیرامون این بیماری و تبعات آن انجام داد. همچنین تست پاپ اسمیر بسیاری از عفونت‌ها و سرطان‌هایی که دستگاه تناسلی زنان را درگیر خود می‌کند، به‌خوبی نشان می‌دهد. در این روش دهانه رحم به وسیله دستگاهی به نام اسپکولوم به آرامی باز می‌شود؛ سپس با یک برس استریل از سلول‌های دیواره رحم و واژن نمونه‌برداری‌های لازم را انجام می‌دهند.

برای تشخیص نوع زگیل‌های تناسلی و وجود ویروس HPV در بدن فرد علاوه‌بر انجام تست پاپ اسمیر که روشی مخصوص خانم‌هاست، روشی با نام روش مولکولی وجود دارد که هم برای خانم‌ها و هم برای آقایان قابل استفاده است. میزان حساسیت و دقت این روش بسیار بالاست و می‌تواند به طور دقیق مشخص کند که آیا شخص به ویروس HPV مبتلاست یا خیر؟ یکی از راه‌های انجام روش مولکولی انجام روش ژنوتایپینگ است که به وسیله آن ژن HPV را توالی‌یابی می‌کنند و از این طریق به این مساله که آیا فرد به ویروس آلوده است یا خیر پی می‌برند.

همچنین برای تشخیص HPV روش دیگری هم با نام REAL TIME PCR وجود دارد که در آن ژن مورد نظر بیش از هزاران بار مورد تکثیر قرار می‌گیرد؛ سپس نتایج حاصل از آن را روی دستگاه آنالیز می‌کنند.

تمامی زائده‌هایی که روی بدن بر اثر این عفونت به وجود می‌آیند، در اثر ابتلا به ویروس HPV است و هیچ عامل دیگری برای ایجاد زگیل‌ها شناخته نشده است. این ویروس دارای تیپ‌های مختلفی است و هر تیپ رفتار جداگانه‌ای را از خود نشان می‌دهد. برخی از تیپ‌های این ویروس فقط باعث ایجاد زگیل‌های معمولی روی دست، کف پا و سایر نقاط بدن می‌شوند و معمولاً پس از گذشت ۱۸ الی ۲۴ ماه بدون درمان پزشکی ناپدید می‌شوند و از بین می‌روند. اما زگیل‌های تناسلی گونه‌هایی از ویروس HPV هستند که روی ناحیه تناسلی و مقعد رشد می‌نمایند و در صورتی که شخص ارتباط جنسی دهانی با فرد آلوده به ویروس داشته باشد، امکان رشد این عفونت در دهان، لب‌ها، زبان و گلو وجود دارد. همچنین زگیل تناسلی می‌تواند باعث ایجاد عفونت‌ها و بیماری‌های مهلکی مانند انواع سرطان ازجمله سرطان دهانه رحم و واژن در زنان شود، در صورتی که زگیل‌های معمولی چنین خطری ندارند.

تیپ‌های مختلف ویروس HPV می‌توانند علاوه‌بر ایجاد زگیل‌های تناسلی مشکلات دیگری هم به همراه داشته باشند. عوارض ثانویه‌ زگیل تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

۱. سرطان: سرطان دهانه‌ رحم ارتباط نزدیکی با عفونت با HPV تناسلی دارد. انواع خاصی از HPV هم با سرطان فرج، مقعد، پنیس (آلت تناسلی مذکر)، دهان و گلو مرتبط است. اگرچه عفونت HPV همیشه به سرطان منجر نمی‌شود، انجام منظم تست پاپ‌اسمیر برای زنان اهمیت دارد (مخصوصاً در صورت ابتلا به انواع خطرناک‌تر HPV).

۲. مشکلات بارداری: زگیل تناسلی ممکن است مشکلاتی را در حین بارداری ایجاد کند. زگیل‌ها می‌توانند بزرگ شوند و دفع ادرار را دشوار کنند. زگیل‌های ایجاد شده روی دیواره واژن ممکن است سبب کاهش توانایی اتساع بافت واژن در طی زایمان شوند؛ همچنین گسترش زگیل‌های بزرگ ایجاد شده روی مقعد یا داخل واژن طی زایمان ممکن است سبب خونریزی آن‌ها شود.

در بیش‌تر موارد زگیل‌های تناسلی پس از ۱۸ تا ۲۴ ماه بدون به‌کارگیری هیچ روش درمانی به خودی خود از بین می‌روند؛ ولی مراجعه به پزشک لازم است؛ چراکه ویروس در بدن می‌ماند و از بین نمی‌رود. با این حال این بدان معنا نیست که درمان زگیل تناسلی امری ساده است. به عبارت بهتر ویروس اچ‌پی‌وی به هیچ عنوان درمان قطعی ندارد و تنها راه درمان حذف ضایعات ناشی از ویروس است. متاسفانه حتی حذف زگیل‌ها لزوما از گسترش ویروس جلوگیری نمی‌کند و زگیل تناسلی معمولا بر می‌گردد.

در زنانی که به HPV آلوده هستند، برای بررسی سرطانی شدن سلول‌های دهانه‌ رحم و وجود دی ان‌ای ویروس در سلول‌ها انجام تست پاپ اسمیر ضروری است. هر سه تا شش ماه پس از درمان اولیه باید پیشرفت بیماری با انجام تست پاپ اسمیر بررسی شود. در مردان تستی برای بررسی وجود تغییرات سرطانی سلول‌ها در دسترس نیست. اگر عفونت بهبود نیابد، نیازمند مداخله‌ درمانی کادر پزشکی است. غیرطبیعی بودن نتیجه‌ پاپ اسمیر نیازمند بررسی‌های بیش‌تری مانند کولپوسکوپی و بیوپسی است. البته در برخی موارد غیرطبیعی بودن پاپ اسمیر می‌توان در آغاز درمان کمی صبر کرد؛ زیرا برخی تغییرات پیش سرطانی و دیسپلازی سلول‌های گردن رحم یا نئوپلاسم داخل مخاطی به خودی خود بهبود می‌یابند.

به طور کلی برای تمامی انواع زگیل‌های تناسلی درمان‌های زیر در نظر گرفته می‌شود:

۱. کرایوتراپی: شامل انجماد سلول‌های غیر طبیعی با نیتروژن مایع یا دی اکسید کربن است.
۲. لیزر درمانی: در این روش از انرژی نورانی برای سوزاندن و تبخیر کردن سلول‌های غیر طبیعی استفاده می‌شود.
۳. الکتروکوتر: سوزاندن زگیل با جریان الکتریکی.
۴. جراحی: برداشتن سلول‌های غیرطبیعی با تیغ جراحی که با این روش زگیل تنها در یک جلسه درمان می‌شود.
۵. تزریق: تزریق داروی ۵ فلور اوراسیل اینترفرون در داخل ضایعه.
۶. اینترفرون آلفا: ماده‌ای است که پاسخ ایمنی بدن را تحریک می‌کند.

همچنین پزشک ممکن است دارو‌هایی موضعی ذیر را برای درمان زگیل تناسلی تجویز کند:

۱. محلول یا ژل ۰۵/۰ درصدی یا کرم ۱۵/. درصدی پودو فیلوتوکسین: پودو فیلوتوکسین یک مهارکننده میتوزی شیمیایی است که از عصاره‌ خالص گیاه پودوفیلوم به دست می‌آید. این ماده خود را به میکروتوبول سلولی می‌چسباند، چرخه سلولی را متوقف می‌کند و به نیکروز سلولی و درنهایت مرگ سلول منجر می‌شود. تأثیر این دارو معمولاً بعد از ۳ تا ۵ روز استفاده از آن ظاهر می‌شود و باعث خوردگی بافت زگیل و بهبود پوست می‌شود.

۲. ایمی‌کیمود: ایمی‌کیمود کرمی است که برای درمان زگیل‌های خارجی دستگاه تناسلی و اطراف مقعد مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر استفاده از این دارو طبق دستورالعمل مربوط انجام شود، استعمال آن بسیار ساده و بی‌خطر خواهد بود. در صورتی که سایر گزینه‌های درمانی مناسب نباشند، این دارو فقط طبق نسخه‌ پزشک و براساس مجوز‌های کاربردی خاص در دسترس خواهند بود. استعمال این دارو در ایام بارداری توصیه نمی‌شود.

۳. محلول ۸۰ – ۹۰ درصد تری‌کلرواستیک اسید (TCA): تری‌کلرواستیک اسید (TCA) یک اسید شیمیایی مخرب است که پوست و غشای مخاطی آن را می‌سوزاند و نابود می‌کند و از طریق انعقاد پروتئین به نابودی بافت زگیل منجر می‌شود. ماهیت مخرب این محصول اغلب از سطح زگیل فراتر می‌رود و شامل عفونت ویروسی زمینه‌ای نیز می‌شود. این اسید معمولاً در غلظت‌های ۸۰ تا ۹۰ درصدی آماده می‌شود و به دلیل ماهیت سوزآور آن حتماً باید از طرف پزشک تجویز شود.

برخی دارو‌های خانگی در درمان زگیل تناسلی مفید هستند؛ اما شواهد کمی برای حمایت از آن‌ها وجود دارد؛ بنابراین قبل از آغاز هر نوع درمان خانگی با پزشک خود مشورت کنید؛ زیرا ممکن است باعث آسیب‌های بیش‌تری شود. برخی درمان‌های خانگی زگیل تناسلی را می‌توان به ترتیب زیر برشمرد:

۱. درمان زگیل تناسلی با ویتامین C: برای برخی از زگیل‌های تناسلی امکان درمان با استفاده از قرص ویتامین C وجود دارد. قرص ویتامین C را له کنید. قرص له شده را با چند قطره آب مخلوط کنید و روی زگیل‌ها بمالید و روی زگیل‌ها را ۱ روز با پارچه استریل تمیز بپوشانید. این درمان ویروس بیماری را از بین می‌برد.

۲. درمان زگیل تناسلی با روغن درخت چای: روغن طبیعی درخت چای را با پنبه تمیز روی زگیل‌ها بمالید. روزی ۱ بار به مدت ۳۰ روز این کار را تکرار کنید. با تکرار این درمان زگیل‌های تناسلی به‌تدریج از بین می‌روند. توجه داشته باشید که مصرف این روغن باعث خشکی پوست می‌شود.

۳. درمان زگیل تناسلی با سرکه سیب: برای درمان خانگی زگیل‌های تناسلی و حذف سلول‌های مرده پوست از سرکه سیب استفاده کنید. پنبه تمیزی را به سرکه سیب آغشته کنید و روی زگیل‌های تناسلی بگذارید. پنبه را با چسب محکم کنید. بعد از گذشت ۳ ساعت پنبه را بردارید. روزی ۱ بار این کار را انجام بدهید.

۴. درمان زگیل تناسلی با سیر: شواهدی وجود دارد که استفاده از عصاره سیر می‌تواند برای درمان زگیل تناسلی موثر باشد. می‌توانید سیر را له کنید و مستقیم روی زگیل‌ها بگذارید. به مدت ۲ روز سیر را با باند روی زگیل‌ها ببندید. می‌توانید روی زگیل‌ها روغن ویتامین E بمالید؛ سپس سیر را روی زگیل‌ها به مدت ۴۸ ساعت بگذارید.

۵. درمان زگیل تناسلی با پیاز: پیاز یک ماده ضد میکروبی عالی است که به کاهش انتشار ویروس ایجاد کننده زگیل تناسلی کمک می‌کند. علاوه‌بر این سبب بهبود جریان خون و تسریع فرآیند درمان می‌شود. برای درمان خانگی زگیل تناسلی باید پیاز را به همراه نمک استفاده کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید. ۲ پیاز را برش بدهید و یک قاشق چای‌خوری نمک روی آن‌ها بپاشید. روی پیاز را بپوشانید و بگذارید یک شب در همان حالت بماند. صبح روز بعد پیاز‌ها را در یک صافی بریزید و با یک قاشق روی آن‌ها فشار بدهید تا عصاره پیاز خارج شود.

این عصاره را روی زگیل‌های تناسلی بمالید. اجازه بدهید تا به مدت یک ساعت به این حالت باقی بماند؛ سپس آن قسمت را با آب گرم بشویید و به صورت ضربه‌ای (نه مالشی) خشک کنید. این کار را دو یا سه بار در روز انجام بدهید تا زگیل‌های تناسلی از بین روند.

۶. درمان زگیل تناسلی با آلوئه‌ورا: آلوئه‌ورا به دلیل خواص التیام‌بخش معمولا در درمان خانگی زگیل‌های تناسلی مردان و زنان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه دارویی همچنین سرشار از خواص ضد ویروسی و ضد التهابی است. آلوئه‌ورا می‌تواند سبب تسکین پوست و رفع خارش شود. یک برگ آلوئه‌ورا را ببرید و ژل آن را خارج کنید. یک گلوله پنبه را به ژل آغشته کنید و آن را مستقیم روی ناحیه مورد نظر قرار بدهید. پنبه را با نوار چسب روی پوست نگه دارید و اجازه بدهید یک شب به همان حالت بماند. صبح روز بعد گلوله پنبه را بردارید و ژل را با آب گرم از روی پوست خود بشویید. این کار را به مدت یک ماه یا تا زمان از بین رفتن زگیل‌ها ادامه بدهید.

۷. درمان زگیل تناسلی با زردچوبه: زردچوبه یک ادویه شگفت‌انگیز است که توانایی‌هایی درمانی دارد. این توانایی‌ها در متون مختلفی از علم آیورودا ستایش شده‌اند. علم آیورودا مانند یک طب جایگزین در هندوستان است. زردچوبه یک ماده ضد عفونی کننده طبیعی است که به درمان زخم‌های شدید و التیام زگیل‌های تناسلی ناشی از ویروس HPV کمک می‌کند. این ماده یکی از گزینه‌های درمان است که این توانایی را دارد تا پیشرفت عفونت را کنترل و آن را با موفقیت مهار کند. همچنین زردچوبه در کاهش خارش مفید است و آسیب ندیدن بافت‌ها را تضمین می‌کند. کورکومین موجود در زردچوبه دارای اثر درمانی است و فرآیند بهبودی را تسریع می‌کند. زردچوبه یک درمان خانگی بسیار ایمن برای ویروس HPV است.

۸. درمان زگیل تناسلی با چای سبز: استفاده از چای سبز در برابر زگیل‌های تناسلی موثر است. چای سبز به یک ترکیب در پمادی به نام سینه کاتچین (ورجن) اضافه می‌شود که به صورت تجویزی در دسترس است. شما همچنین می‌توانید مقدار بیش‌تری از عصاره چای سبز را خریداری کنید و یک یا دو قطره از آن را به روغن نارگیل اضافه و از آن برای درمان خانگی زگیل تناسلی استفاده کنید.

۹. درمان زگیل تناسلی با روغن کرچک: روغن کرچک بدون بو و مزه، برای درمان مشکلات پوستی بسیاری از جمله زگیل‌های تناسلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ریسینولیک اسید موجود در روغن کرچک دارای خواصی ضد التهاب و ضد ویروس می‌باشد که به درمان خانگی زگیل تناسلی کمک می‌کند. یک گلوله پنبه را به روغن کرچک خالص آغشته کنید. (این نوع روغن، به وسیله فشار بر روی دانه‌ها و بدون اعمال گرما بدست می‌آید.) پنبه را بر روی زگیل قرار داده، آن را چسب کرده و اجازه دهید یک شب بر روی آن بماند. صبح روز بعد، پنبه را برداشته و محل را با آب گرم شستشو دهید. به آرامی آن ناحیه را به وسیله یک پارچه یا لیف اسفنجی بسایید تا سلول‌های مرده برداشته شوند. این درمان را به صورت روزانه تکرار کنید تا زگیل‌ها تیره شده و در نهایت از بین بروند.

۱۰. درمان زگیل تناسلی با عصاره آناناس: آناناس به دلیل داشتن آنزیم مفیدی به نام بروملین معروف است. این آنزیم مدت‌های زیادی است که در بالین برای تعدادی از مشکلات التهابی پوست مانند آکنه، پسوریازیس و اگزما استفاده می‌شود. این عصاره زگیل‌های تناسلی را خشک و ترد می‌کند و درنهایت از بین می‌برد. همچنین عصاره آناناس سرشار از منگنز است که در جلوگیری از جای زخم‌هایی کاربرد دارد که پس از برداشت زگیل‌های تناسلی به روش جراحی ایجاد می‌شوند. چندین برش آناناس تازه (نه به صورت کنسروی) تهیه کنید و با فشار دادن عصاره آن‌ها را خارج کنید. یک گلوله پنبه‌ای را به آن عصاره آغشته کنید. گلوله پنبه را از قسمت نمناک روی زگیل‌ها قرار بدهید. اجازه بدهید تا به مدت ۱۰ دقیقه به همین حالت بماند. در صورت نیاز برای ثابت نگه داشتن پنبه به آن چسب نواری بزنید. هنگامی که ۱۰ دقیقه به پایان رسید، پنبه را بردارید و عصاره را از روی پوست بشویید.

۱۱. درمان زگیل تناسلی با نارون کوهی: استفاده از نارون کوهی برای از بین بردن و درمان خانگی زگیل تناسلی مردان و زنان شیوه محبوب دیگری برای درمان زگیل‌های تناسلی است. نارون کوهی به اندازه یک روش درمانی زگیل تناسلی موثر است. این فندق یک ماده کوچک کننده است که می‌تواند سبب کوچک شدن زگیل و از بین رفتن آن پس از استعمالی طولانی باشد. زگیل‌هایی که به‌خوبی رشد کرده‌اند، می‌توانند عروق خونی خود را داشته باشند. استفاده از این ماده برای درمان زگیل‌های تناسلی تاثیری مانند یک گیاه دارویی روی کوچک کردن عروق خونی دارد. این کار به طرز موثری سبب کاهش اکسیژن زگیل و درنهایت مرگ آن می‌شود. تنها کاری که باید انجام داد، تهیه تقطیر نارون کوهی، اعمال آن روی زگیل‌ها و شستن آن پس از ۱۵ دقیقه است. این کار را باید دو بار در هفته و حداقل به مدت ۳ هفته انجام بدهید.

بهترین راه برای پیشگیری از این بیماری پرهیز از رابطه جنسی پرخطر و محدود کردن رابطه جنسی با یک فرد غیر مبتلاست. استفاده از کاندوم هم یکی دیگر از راه‌های پیشگیری است، هرچند که این گزینه از آنجا که کاندوم همه آلت جنسی و نواحی اطراف آن را نمی‌پوشاند، خطر ابتلا را به صورت ۱۰۰ درصدی کاهش نمی‌دهد. همچنین یک واکسن بنام گارداسیل (Gardasil) جلوی فعالیت شاخه‌های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی را می‌گیرد که باعث ابتلا به زگیل‌های تناسلی می‌شود و در زنان ۹ تا ۲۶ ساله و مردان ۱۱ تا ۲۱ ساله استفاده می‌شود. نوع دیگری واکسن به نام سراویکس (Cervarix) وجود دارد که از ابتلا به سرطان دهانه رحم جلوگیری می‌کند؛ اما تاثیری روی زگیل‌های تناسلی ندارد. این واکسن برای زنان بین ۱۰ تا ۲۵ سال قابل استفاده است.