با کودک از دست رفته بازی سیاسی نکنید؛

سخنی با شبه رسانه‌هایی که تخم نفاق و بی‌اعتمادی را در جامعه می‌پراکنند

شامگاه سه شنبه شانزدهم مردادماه، خبر تلخ و جانسوز برق‌گرفتگی شدید و درگذشت دختر ۹ ساله در پارکی واقع در خیابان فردوسی ارومیه در فضای مجازی و رسانه‌ها وایرال شد.

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، همین موضوع باعث شد تا ماشین تخریب شبه رسانه‌هایی که تخم نفاق و بی‌اعتمادی را در جامعه می‌پراکنند، علیه شهردار ارومیه پُر ساز و برگ‌تر شود و تخریب‌گران با ادبیات و گفتمان تخریبی یکسان بر طبل برکناری او بکوبند که نگاهی کوتاه به ادبیات این رسانه‌ها گویای آن است که در این فضا چه می‌گذرد.

به تکاپو افتادن تخریب‌گران در پی این حادثه ممکن است در نگاه اول، همدردی با خانواده قربانی این حادثه باشد اما در واقع دستاویزی برای حمله به «حسین مهدی‌زاده» شهردار ارومیه شد.

تخریب شهردار ارومیه و کم اهمیت جلوه دادن فعالیت‌ها و برنامه‌های آن موضوع تازه‌ای نیست و سیاست خبری است که همواره از سوی برخی رسانه‌ها چه در فضای مجازی و چه حقیقی با اهداف سیاسی مشخص و رویکردهای همسو دنبال شده است اما نکته آنجاست که این بار دست روی موضوعی گذاشته‌اند که صرفا در حیطه وظایف و مسوولیت‌های شهرداری نبوده و به دلیل دستکاری و تخریب سیستم روشنایی موجود در پارک از سوی معتادان سایر ارگان‌ها و دستگاه‌های خدمات‌رسان نیز مقصرند.

انکار نشدنی است، آنچه بار دیگر با این حادثه دردناک یادآوری می‌شود، جایگاه نظارت گمشده است؛ نظارتی که یا تاکنون دایر نشده و متولی خاصی ندارد و یا دایر شده اما متولیانش کوتاهی کرده‌اند.

بنابراین منطق حکم می‌کند در یک فضای غیرسیاسی، بررسی کارشناسی انجام و مقصران آن شناسایی و محاکمه شوند تا بار دیگر شاهد چنین حوادث تلخی نباشم.

اگر از زاویه دیگر به موضوع نگاه کنیم، انتقال اطلاعات با اضافات شخصی یا گزارش ناعادلانه با پیش داوری علیه یک شخص یا گروه و جریانی می‌تواند به شدت بر ادراک خوانندگان از اخبار تأثیر بگذارد و منجر به انحراف افکار عمومی شود که این تأثیر به طور بالقوه می تواند از دریافت تمام اطلاعات توسط مخاطبان جلوگیری کند و آنها را از قضاوت عینی در مورد دنیای واقعی باز دارد و منجر به مشکلات شدید اجتماعی شود.

اینجاست که بحث مسئولیت اجتماعی پیش می‌آید؛ مسئولیتی که شامل رعایت استانداردهای اخلاقی، حرفه‌ای بودن و اصول اخلاق کاری است.

مسئولیت اجتماعی یک اصطلاح جامع است که طیف وسیعی از فعالیت‌ها را در بر می‌گیرد و به مسئولیت اخلاقی یا قانونی در قبال عمل خود اشاره دارد. رسانه‌نگاران نیز در مسئولیت اطلاعات ارسال شده سهیم بوده و نه تنها در برابر رسانه‌ها بلکه در برابر جامعه نیز پاسخگو هستند. لذا وظیفه دارند با دغدغه و حساسیت به نفع جامعه عمل کنند.

اگر مسئولیت اجتماعی به معنای حفظ منافع جامعه در اولویت‌هاست لذا هرگونه انحراف از اخلاق به منزله نقض مسئولیت‌های اجتماعی است.