سلام کارون به ساوالان

قارتال نیوز/ اعمال حق تعیین سرنوشت همیشه و الزاما به جدایی و استقلال واحدهای کوچکتر منجر نمی شود.در واقع می توان گفت که تامین حقوق افراد جامعه (از جمله حق تعیین سرنوشت)در یک جامعه چند فرهنگی بهترین ضامن حفظ وحدت آن جوامع و جلوگیری از تجزیه آن هاست.اکثریت غالب کشورهای عضو سازمان ملل،چند ملیتی یا چند فرهنگی هستند.ولی تنها در کشورهای استبدادی و با قدرت شدید مرکزی است که گرایش های جدایی طلبانه شدت می گیرد و احیانا به تجزیه آن ها منجر می گردد.و الا در کشورهای دمکراتیک از کانادا بریتانیا گرفته تا سویس واحدهای قومی و ملی مختلف در کنارهم به صورت دمکراتیک زندگی می کنند و تنوع زبانی و فرهنگی آنان علیرغم وجود احزاب قوی استقلال گرا به جدایی آن ها نیانجامیده است.

در دوره پهلوی، استراتژی عرب ستیزی و ترک ستیزی توسط ناسیونالیست های افراطی چون محمدعلی فروغی صادق کیا و دیگران پایه گذاری شد؛که اکنون به فرهنگ بدل شده است و این فرهنگ در همه وجوه سیاسی اجتماعی و ادبی نمود دارد و متاسفانه نه تنها در میان بخشی از روشنفکران و نخبگان بلکه در میان توده های عوام قومیت مسلط نیز جا افتاده است.

(البته این موضوع در فصل انتخابات مجلس شورای اسلامی و … از اهمیت فوق العاده ای برخوردار می باشد.چرا که زبان مادری و تحصیل به زبان مادری بعد از دریاچه اورمیه رتبه دوم در تعیین سرنوشت ساز انتخابات مجلس می باشد.اصل ۱۵ و دریاچه اورمیه ابزاری شده است برای راهیابی به مجلس.)

نقد و ریشه کنی این فرهنگ تبعیض آمیز و تفرقه افکن اکنون یک ضرورت مبرم است که بیش و پیش از هرکس باید توسط روشنفکران انجام گیرد.این به سود یکپارچگی و دموکراسی در کشور است. نباید از نظر دور داشت که، دموکراسی در کشورهایی چون ایران با موانع متعدد داخلی و خارجی همراه است و راه حل کاهش فاصله از آن، نه یکسان‌سازی حکومتی و نه تجزیه و تفاوت سازی از سوی دیگری است. نباید پنداشت که در این نفی و فرار دو سویه، یکپارچگی مصنوعی و دموکراسی برای خرده فرهنگ‌ها تحقق یابد بلکه با فراهم شدن شروط لازم و مطلوب است که نتایج دموکراتیزاسیون مثبت خواهد بود .

آینده کشور در گرو برابری همه زبان ها فرهنگ ها و ملیت های جامعه ایران و اعطای حقوق شهروندی به همه مردم ایران و حقوق قومی زبانی به ترک ها کردها عرب ها ترکمن ها و سایرین است.این کار با تحولاتی که هم اکنون در جهان و کشورهای همسایه ایران رخ می دهد،تاخیر ناپذیر است. به امید روزی که همه ی انسان ها سوای رنگ و لهجه و زبان و مذهبشان، شأن و کرامت یابند و به عنوان شهروندان این آب و خاک سوای اینکه کجای این سرزمین سکونت یافته و یا سکونت می یابند، حقوقی برابر یابند.بیایید همگی باهم دست در دست هم دهیم و ایرانی مردم سالار و متحد ایجاد کنیم.

اکبر سعادت