ضرورت بازنگری در آموزش‌های ایمنی شهری برای زنان

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، الهه حسین‌نژاد، یکی از هزاران دختر جوانی بود که روزانه از خانه به محل کار و بالعکس در حال تردد بودند؛ اما مسیر بازگشت او در چهارم خرداد، به نقطه‌ی پایان زندگی‌اش تبدیل شد. مرگ دلخراش او، که به گفته پلیس در اثر مقاومت هنگام سرقت رخ داده، زنگ خطری‌ست برای تمام دختران و خانواده‌هایی که امنیت را بدیهی می‌دانند.

سرهنگ جلالی، معاون پلیس آگاهی تهران، در نشست خبری گفت: «نبود آگاهی از خطرات ساده، گاهی به حوادث جبران‌ناپذیر منجر می‌شود.»در ادامه به مرور مهم‌ترین نکات ایمنی برای تردد ایمن دختران می‌پردازیم؛ نکاتی که رعایت آن‌ها می‌تواند از تکرار چنین فجایعی جلوگیری کند:

-استفاده از وسایل حمل‌ونقل قابل ردیابی
سرویس‌های تاکسی اینترنتی(مانند اسنپ، تپسی و …) امکان ثبت مشخصات راننده، مسیر و زمان سفر را فراهم می‌کنند. هرگز از خودروهای عبوری بدون هویت مشخص استفاده نکنید، حتی در مواقع عجله یا اضطرار.

-موقعیت‌یابی و ارتباط مداوم با خانواده
فعال بودن GPS تلفن همراه، و اشتراک‌گذاری زنده موقعیت با یکی از اعضای خانواده یا دوستان، یکی از مؤثرترین روش‌های افزایش امنیت است. ارسال پیام کوتاه حاوی شماره پلاک خودرو یا عکس از فضای اطراف نیز توصیه می‌شود.

-پیشگیری بهتر از مقابله است
در موقعیت‌هایی که احساس خطر می‌کنید، پیش از آنکه اتفاقی بیفتد، از ادامه مسیر خودداری کنید، مسیر خود را عوض کنید یا وارد فضای امن (مغازه، داروخانه، بانک و…) شوید.

-مهارت «نه گفتن» و اعتماد به حس درونی
اگر کسی با اصرار قصد سوار کردن یا همراه شدن با شما را دارد، قاطعانه «نه» بگویید. اگر فضا یا شخصی را مشکوک یا غیرایمن احساس می‌کنید، بدون تردید موقعیت را ترک کنید. غرایز انسانی در بسیاری از موارد بهترین هشدار را می‌دهند.

-یادگیری اقدامات اضطراری و دفاع شخصی
آشنایی با شماره‌های اضطراری (۱۱۰، ۱۲۳)، حفظ خونسردی در مواقع خطر، و حتی گذراندن دوره‌های آموزش دفاع شخصی، می‌تواند در لحظات بحرانی نجات‌بخش باشد. داشتن اسپری دفاع شخصی در صورت مجاز بودن یا سوت ایمنی نیز توصیه می‌شود.

-گفت‌وگوهای خانواده‌محور درباره امنیت
برخلاف تصور رایج، آموزش امنیت صرفاً نباید در بحران‌ها مطرح شود. خانواده‌ها باید به‌صورت منظم با دختران درباره خطرات احتمالی، نوع واکنش، و شیوه تصمیم‌گیری در موقعیت‌های حساس گفت‌وگو کنند. آگاهی، فقط با حرف‌های کلی ایجاد نمی‌شود؛ باید با تمرین و آمادگی همراه باشد.

در پایان حادثه‌ تلخ الهه حسین‌نژاد، علاوه بر مسئولیت قضایی برای عاملان آن، مسئولیتی اجتماعی بر دوش ما می‌گذارد: اینکه دیگر اجازه ندهیم امنیت دختران تنها پس از وقوع جنایت‌ها مطرح شود. آموزش، آگاهی و تقویت مهارت‌های مقابله در سطح فردی، باید جزو برنامه‌های مستمر در مدارس، دانشگاه‌ها، رسانه‌ها و خانواده‌ها باشد.