متهم ردیف اول ناباروری زنان را بشناسید

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، دکتر اعظم محمداکبری درباره شروع سن باروری زنان، بیان کرد: سن باروری دختران از زمان بلوغ آغاز می‌شود. یعنی از زمانی که تغییرات جسمی ناشی از بلوغ، مانند رشد پستان‌ها رخ می‌دهد، حتی اگر خونریزی قاعدگی آغاز نشده باشد، امکان بارداری وجود دارد.

وی درباره بهترین سن برای بارداری اول، گفت: سن مناسب برای بارداری اول سنین ۱۸ تا ۲۴ سالگی است. پیش از ۱۸ سالگی، به دلیل خطر بروز عوارض جدی بارداری و ناهنجاری‌های جنینی، اقدام به بارداری توصیه نمی‌شود.

عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا در ادامه، افزود: نکته بسیار مهم درباره اثر سن بر باروری زنان این است که از ۳۵ سالگی روند کاهش توان باروری زنان آغاز می‌شود و این روند کاهشی پس از ۴۰ سالگی شتاب می‌گیرد. همچنین، پس از ۴۰ سالگی خطر سقط و بروز ناهنجاری‌های جنینی به‌شدت افزایش می‌یابد بنابراین؛ به تعویق انداختن ازدواج و فرزندآوری با افزایش خطر ناباروری همراه است.

او تاکید کرد: باید بدانیم که با افزایش سن، نه‌ تنها شانس بارداری طبیعی، بلکه شانس موفقیت روش‌های کمک‌باروری نیز کاهش می‌یابد زیرا به‌طور فیزیولوژیک، هم از تعداد تخمک‌ها و هم از کیفیت آن‌ها کاسته می‌شود.

محمداکبری درباره دیگر عوامل خطر ناباروری زنان، اظهار کرد: علاوه بر سن، عوامل دیگری نیز بر توان باروری اثرگذارند. جراحی در ناحیه شکم و لگن، شیمی‌درمانی و پرتودرمانی در ناحیه لگن می‌تواند باعث کاهش باروری زنان شود. در چنین مواردی توصیه می‌شود پیش از اقدام به درمان، برای حفظ باروری از طریق فریز تخمک یا جنین اقدام شود.

به گفته وی همچنین، عوامل ژنتیکی مانند سابقه ناباروری یا یائسگی زودرس در خانواده نیز از جمله عوامل خطر ناباروری است و خانم‌هایی که چنین سابقه‌ای در خانواده دارند، باید هرچه زودتر برای بارداری یا حفظ باروری اقدام کنند.

بنابر اعلام روابط عمومی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا، این جراح و متخصص زنان و زایمان در پایان، یادآور شد: اگرچه برخی عوامل خطر ناباروری مثل سن و ابتلا به بدخیمی‌ها خارج از اراده فرد است اما عوامل خطر دیگری نیز وجود دارند که فرد می‌تواند آن‌ها را کنترل کند. خانم‌ها باید بدانند که چاقی، کم‌تحرکی، مصرف الکل، سیگار و مواد مخدر، مصرف غذاهای ناسالم و قرار گرفتن مداوم در معرض سموم و آلاینده‌های محیطی اثرات منفی بر باروری دارند و می‌توانند باعث کاهش کمی و کیفی ذخیره تخمدان شوند.