مرثیه ای برای یک رویا/ قتل دریاچه ارومیه در میان وعده ها

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، با وجود کش و قوس های فراوان بعد از تغییرات کشور و روی کار آمدن دولت سیزدهم، محمد صادق معتمدیان که سابقه استانداری خراسان جنوبی و رضوی را در کارنامه داشت با تاخیر چند ماهه در تاریخ ۱۴۰۰/۰۷/۲۵ به عنوان والی جدید استان آذربایجان غربی منصوب شد.

قهرمان وارد می‌شود

حضور معتمدیان برابر با دورانی بود که نگین آذربایجان در شرایط بحرانی میان مرگ و زندگی مجادله می کرد، این معتمدیان بود که در یک روز برفی در سفری به اشنویه قهرمانانه وارد میدان شده و وعده به سرانجام رساندن پروژه عظیم انتقال آب به حوضه آب ریز دریاچه ارومیه را از سد کانی سیب که در سال ۹۲ آغاز شده بود را به مردم داد.

پروژه انتقال آب از سد کانی سیب به طول ۳۶ کیلومتر و در عمق ۱۴۵ متری زمین توسط قرارگاه خاتم الانبیا به عنوان یکی از بزرگترین و در عین حال پر هزینه ترین پروژه های احیای دریاچه ارومیه شناخته شده، از اواخر دولت احمدی نژاد آغاز شده و سرانجام در دولت رئیسی به بهره برداری رسید.

طبق پیش بینی های صورت گرفته، قرار بود سالانه ۶۰۰ میلیون متر مکعب آب از زاب به سمت رودخانه گدار در حوضه آب ریز دریاچه ارومیه انتقال یابد.

با وجود کار های صورت گرفته در دو دولت اخیر این معتمدیان بود که برای اتمام ده درصد از باقی مانده از این پروژه به میدان آمد و خود را منجی احیای دریاچه معرفی کرد و قول بهره برداری را در آبان ماه ۱۴۰۰ به مردم داد، غافل از اینکه هنوز پروژه به واسطه وجود نشتی آب در برخی نقاط تونل در آن موعد قابلیت استفاده نداشت.

من مرد وعده ها هستم
وعده ای که قرار بود حتی یک هفته زودتر از قول استاندار به نتیجه برسد تا تیر ماه طول کشید اما از بهره برداری خبری نبود، با این وجود کماکان مشکلات این تونل برای انتقال آب برطرف نشده بود، انتظار و فشار افکار عمومی بر روی استاندار افزایش یافته و همه منتظر به سرانجام رسیدن این پروژه بودند در این موقع بود که معتمدیان برای تنویر افکار عمومی با دعوت از نزدیک به ۴۰ خبرگزاری و پایگاه های خبری برای نشان دادن میزان پیشرفت پروژه با پیشنهاد مشاور رسانه ای خود یک تور خبرنگاری به راه انداخت، تور پر هزینه ای که مقصودی جز آرام کردن اوضاع و کاهش فشار های رسانه ای نمی توانست داشته باشد.

مدتی نیز از این واقعه گذشت و هنوز از اتمام پروژه خبری نبود تا اینکه وعده جدیدی از طرف والی خوش عکس مخابره شد. افتتاح پروژه به دهه فجر موکول شد و دلیل آن را افزایش هزینه ها و استهلاک تجهیزات و نیاز به ۴۵۰ میلیارد بودجه برای اتمام پروژه عنوان کرد، چند ماه نیز از این وعده گذشت اما از آب خبری نشد.

بر طبل شادانه بکوب
سرانجام در بهمن ماه ۱۴۰۱ پروژه انتقال آب به سمت دریاچه ارومیه با حضور رئیس جمهور به بهره برداری رسید، در این زمان بود که اکثر رسانه های نزدیک به استاندار و دولت، معتمدیان را تبدیل به مسیحی کرده بودند که بر جسم بی جان نگین آذربایجان برای تولدی دوباره دمیده بود و در هر جای این مرز و بوم افسانه های برای تجلیل از این مرد می سراییدند ( معتمدیان صادق در وعده ها)

با وجود اینکه بیشتر دلسوزان این دیار می دانستند که پروژه انتقال آب تاثیر بسزایی برای احیای دریاچه ندارد ولی این به عنوان بزرگترین دستاورد حداقل رسانه ای استاندار می توانست باشد تونلی که برای دریاچه آب نداشت برای معتمدیان نان آور شد.

چه غریب مانده ای دریاچه
فصل برفی تمام شده و وارد بهار جدید و فصل بارندگی شدیم همه دوستان سر مست بانگ احیای دریاچه ارومیه سر میدادنند و بارقه های امید برای دریاچه متصور می شدند، هر کسی که دخیل بود و یا که اصلا نقشی در این راه نداشت احیای دریاچه را به نام خود مصادره می کرد.

اما این پایان ماجرا نبود قرار بر این است که انتقال آب از آبان ماه شروع شده و تا اردیبهشت ماه ادامه داشته باشد و بعد در این فصول برای رسیدن آب به بخش کشاورزی شهرستان اشنویه و آن منطقه اختصاص پیدا کند، با آغاز فصل گرما و توقف انتقال آب وضعیت دریاچه ارومیه روز به روز به سمت بحرانی کشیده می شود دیگر خبری از قهرمانانی که خود را منجی دریاچه می نامیدند نبود که پاسخگو نسبت به وضعیت کنونی دریاچه باشند.

حقیقت ماجرا این است که انتقال ۶۰۰ میلیون مترمکعب سالانه آب رودخانه زاب به دریاچه ارومیه و ١٧٢ میلیون متر مکعب از خطوط انتقال پساب که از مدول دوم تصفیه‌خانه فاضلاب شهر تبریز(ظرفیت سالانه ١٢١ میلیون متر مکعب) و خط انتقال پساب مدول سوم تصفیه‌خانه فاضلاب ارومیه(ظرفیت سالانه ۵١ میلیون متر مکعب) قرار است به دریاچه راه یابد.

این میزان در مجموع به ٧٧٢ میلیون متر مکعب در سال می رسد در حالی که دریاچه سالانه نیازمند ٣ هزار و ۴۲۶ میلیون مترمکعب آب برای رسیدن به تراز اکولوژیک خود است!
افتتاح تونل و انتقال آب کمک شایانی برای احیای دریاچه ارومیه نمی توانست داشته باشد اما در دوره ای خوراک تبلیغاتی بسیاری از آقایان را تامین کرده بود و در زمان کنونی تنها نقاب از چهره بسیاری وعده ها را انداخته است.

نویسنده:علی سرخ چهره