نرمش قهرمانانه یا فرصت‌طلبی سیاسی؟ پرسشی درباره یک اندیشکده در آذربایجان‌غربی

تحولات اخیر پیرامون نقش‌آفرینی یک نماینده پیشین مجلس ارومیه، بار دیگر این پرسش را پیش روی افکار عمومی آذربایجان‌غربی قرار داده است که مرز میان «انعطاف سیاسی» و «عدول از اصول» کجاست؟

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، شهر ارومیه و استان آذربایجان‌غربی، این روزها صحنه رخدادهایی است که بیش از آنکه رنگ توسعه داشته باشد، بوی تناقض می‌دهد. سید هادی بهادری، نماینده دوره دهم مجلس از حوزه ارومیه که در دو دوره اخیر موفق به احراز صلاحیت برای حضور در انتخابات مجلس یازدهم و دوازدهم نشد، در همان دوره‌ای هم که به مجلس راه یافت، با تکیه بر حمایت دولت اصلاحات و «لیست امید» وارد بهارستان شد.

با این حال، در دولت چهاردهم شاهد چرخشی ناگهانی هستیم؛ چرخشی که با آن، سید هادی بهادری از مسیر «نرمش قهرمانانه» تلاش می‌کند خود را به مجلس دوازدهم پیوند بزند و از طریق واسطه‌ها با یاران نزدیک محمدباقر قالیباف که قرابت فکری‌شان با اصلاحات محل تردید جدی است ارتباط برقرار کند. در همین چارچوب، از مرکز پژوهش‌های مجلس، حکمی برای راه‌اندازی «اندیشکده حکمرانی و قانون‌گذاری» در آذربایجان‌غربی دریافت می‌شود؛ اقدامی که پرسش‌های فراوانی را درباره مبانی فکری و کارکرد واقعی آن برمی‌انگیزد.

پیش‌تر نیز گزارش‌هایی از فاصله‌گیری بهادری از طیف اصلاحات استان منتشر شده بود؛ تا آنجا که برای احراز صلاحیت در دوره سیزدهم مجلس، به دیدار و نشست با چهره‌ نظامی متوسل شد، شاید راهی برای عبور از سد نظارت بیابد.

نرمش سیاسی، اگر بر مدار اصول باشد، قابل دفاع است؛ اما وقتی فردی که سال‌ها از خوان یک طیف سیاسی بهره برده، برای ماندن در صحنه حاضر می‌شود از همه باورهای پیشین عبور کند، این پرسش جدی مطرح می‌شود که هزینه چنین رفتارهایی را چه کسی می‌پردازد؟

در نهایت، پرسش اصلی باقی می‌ماند، اندیشکده‌ای که بر بستر چنین تناقضات فکری و سیاسی شکل می‌گیرد، چگونه می‌تواند گامی مؤثر در ارتقای کیفیت تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری برای شهر ارومیه و استان آذربایجان‌غربی بردارد؟