یادداشت اختصاصی/ فضاهای شهری خالی از گفت و گو

در شهرهای بزرگ کشور فضاهای مناسب و زیادی در سال های اخیر برای جمع شدن گروه های مختلف مردم و برگزاری برنامه مختلف احداث شده اند. این مکان ها بیشتر توسط شهرداری ها احداث شده اما هستند سالن ها و فضاهایی که توسط ادارات و سازمان های مختلف نیز ساخته شده اند اما غالب آنها بدون استفاده موثر و مناسب خالی مانده اند!

به گزارش پایگاه خبری قاتارتال نیوز،این مکان ها را می توان در فرهنگسراهای شهرداری ها- سالن های ورزشی ادارات ورزش و جوانان- مکان های مختص دانشگاه ها- سالن های عمومی مربوط به ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی- مکان های عمومی مربوط به ارتش، سپاه و نیروی انتظامی- سینماهای زیر نظر حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و دیگر سالن ها و مراکز برگزاری همایش ها و سمینارهای اداراتی نظیر بهزیستی- هلال احمر- استانداری و فرمانداری- شرکت های زیر مجموعه وزارت نیرو- نفت و سایر شرکت های دولتی و خصوصی نام برد.

همه اینهایی که بدانها اشاره شد ظرفیت های بالقوه ای برای برگزاری برنامه های گفت و گو هستند. گفت و گوهایی که امروز بیش از همیشه به آن نیاز داریم.

 

گفت و گو نمی تواند یک طرفه باشد

گفت و گو همانطوری که از معنا و مفهومش واضح هست، دوطرفه باید باشد. اینکه چرا گفت و گو سالهاست در کشورمان به عنصری غریب و ناپیدا مبدل شده است مبحثی طولانی هست که نمی توان آنرا در این مجال اندک به آن پرداخت.

اما بطور خلاصه می توان گفت مشارکت نداشتن مردم در حاکمیت ما را به این بن بست رسانده است. در حال حاضر بصورت علمی هیچ حزبی در کشورمان نداریم که نمایندگی اقشار مختلف مردم را داشته باشند. انجمن ها و ان جی او های فعال کشور نیز مورد حمایت نبوده و روز به روز تعداد انجمن های فعال در حوزه های مختلف اجتماعی کشور کاهش می یابند. همین هم و موارد مشابه موجب شده تا ما از گفت و گو دور شده و به مونولوگ وزن بیشتری ببخشیم که خطایی بزرگ بوده است.

 

راهکار مناسب برای گفت و گو

بهترین و مناسب ترین راهکار برای ایجاد گفت و گو همانا برنامه ریزی برای استفاده از مکان ها و فضاهای اشاره شده شهری هست.

فضاهایی که می تواند در اختیار گروه های مختلف از قبیل بازنشسته گان- معلمین- دانشجویان- اساتید دانشگاه ها- فعالان اجتماعی همانند ان جی او ها- فعالان محیط زیست- احزاب سیاسی و روزنامه نگاران- اقلیت های دینی و قومی- ورزشکاران- فعالان فرهنگی و هنرمندان- فعالان رسانه ای و فضای مجازی- اصناف مختلف و اتحادیه های صنفی- تجار و بازرگانان- فعالان حوزه بورس و … قرار گرفته و محلی برای گفت و گو بین این گروه ها و دولت باشد.

مسائل مطرح شده در این گفت و گوها که باید با حضور نمایندگان دولت و تصمیم گیران همان حوزه طرح شوند، مطمئنا می تواند در ارائه راه حل برای مشکلات موجود و حفظ وحدت و برابری کشور نقش بسزایی ایفا نماید.

لذا پیشنهاد می شود از همین امروز نسبت به فعال سازی فضاها و امکانات موجود شهری در راستای ارتباط موثر و دو سویه با اقشار مختلف مردم اقدامات عاجل آغاز گردد.

 

کمال الدین نیک رفتار خیابانی

دکترای روابط عمومی از دانشگاه آنکارا