داستان میشلن استار از آغاز تاکنون / بخش اول

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، آندره و ادوارد دو برادر بودند که آندره یک شخص فوق العاده در زمینه ارتباطات بوده و روابط عمومی موفقی داشت بود و برادرش ادوارد، یک هنرمند با استعداد که تبدیل به یک صنعتگر موفق شد.

کارخانه میشلن یک شرکت فرانسوی تولید کننده لاستیک خودرو هست که در سال ۱۸۸۹ به وسیله دو برادر بنامهای ادوارد و آندره میشلن احداث شده و در کلرمون فران فرانسه مستقر است.

شرکت تایرسازی میشلن پس از بریجستون دومین تولیدکننده بزرگ تایر در جهان است. این شرکت بیش از صد اختراع را به نام خود به ثبت رسانده که مهم ‌ترین آنها ابداع و تولید تایرهای نوع رادیال می باشد.

آندره میشلن در تاریخ ۴ آوریل ۱۹۳۱ و در ۷۸ سالگی در پاریس درگذشت.

پس از درگذشت برادران میشلن، فرزندان شان این شرکت را مدیدریت می کردند تا اینکه از سال ۲۰۰۰ میلادی مدیریت شرکت واگذار شده و شرکت بصورت سهامی اداره می گردد.

مدیریت عامل شرکت میشلن از سال ۲۰۱۹ با فلوران منگوکس (Florent Menegaux) می باشد.

قدم هایی برای ثبت عنوان میشلن در تاریخ

میشلن‌ها نقشه‌هایشان را در اوایل قرن بیستم شروع کردند، قصد کردند تا واژه‌ی «میشلن» را نه تنها در صنعت لاستیک – که امروزه دومین و بزرگ‌ترین تولید‌کننده‌ی لاستیک می باشد – بلکه همچنین در صنعت گردشگری و آشپزی نیز برجسته سازند.

لذا تصمیم گرفتند تا در حوزه غذایی و یا رستورانی فعالیتی آغاز نمایند. به دنبال این تصمیم، اوج گرفتن کسب و کار دو برادر با انتشار دفترچه راهنمای رستوران های بین شهری شروع شد.

در ابتدای کارشان، برادران آندره و ادوارد مجله ای را طراحی کردند که در آن اطلاعاتی درباره مسافرت با وسیله نقلیه شخصی، نقشه جاده ها، اماکن تفریحی و اطلاعات رستوران های بین راهی را شامل میشد. سپس آنها متوجه شدند علاقه مردم به بخش رستوران ها و هتل ها در آن سالها در حال افزایش هست و لذا فکری به ذهنشان رسید.

در سال ۱۹۲۰ بخش مربوط به غذا و رستوران این راهنما که به رنگ سبز منتشر میشد بقدری محبوب شد که کمپانی میشلن اقدام به استخدام تعدادی کارشناس و ارزیاب غذایی برای بازدید از هتل‌ها و رستوران‌ها به منظور امتیاز دهی به آن‌ها شد.

به دنبال آن در سال ۱۹۲۶ از سیستم ارزشیابی ستاره میشلن رونمایی شد. در سال ۱۹۳۱ نیز جلد سبز رنگ این مجله که به اطلاعات رستوران ها می پرداخت به رنگ قرمز تغییر کرده و تا امروز هم به همان رنگ باقی مانده است. سیستم ارزش دهی ستاره‌ای گسترش پیدا کرد، از جمله این دسته بندی‌ها سیستم سه ستاره‌ای میشلن بود.

آنها در سال ۱۹۲۶ تیمی از افراد ناشناس اما حرفه ای را استخدام کردند که با در نظر گرفتن پارامترهایی خاص، رستوران ها و هتل های بین راهی را رتبه بندی کنند که این کار تاکنون ادامه داشته است.

با افزایش علاقمندی مردم فرانسه، مجله هایی که بصورت رایگان به مردم داده می شد، با تغییراتی به شکل کتاب چاپ شده و از سال ۱۹۳۱ به بعد پولی می شود.

در این کتابها که بصورت سالانه منتشر می شوند، مواردی مانند کیفیت غذا، خوب بودن مواد اولیه، شرایط محیط، کیفیت خدمات ارائه شده، قیمت غذاها و خدمات و… را مورد بررسی قرار داده و به آنها امتیازاتی می دادند که نتیجه اینکار به رتبه بندی رستوران ها تبدیل شد.

بعد از جنگ جهانی دوم و از دهه ۱۹۷۰ به بعد برادران تایرساز میشلن، با انتشار کتاب های قرمز تبدیل به یکی از  بزرگان صنعت رستوران ها و هتل ها شده و کتاب های راهنمای مسافرت آنها، تبدیل به یکی از معتبرترین رتبه بندی های اروپا برای رستوران ها و سرآشپزها می شود.

از جذابیت های کتاب میشلن استار، ناشناس بودن بازرسان آن است. این بازرسان، منتقدهای بالفطره و کاربلدی بودند که به کیفیت کار یک رستوران و غذای آن رتبه می‌دهند. این رتبه بندی از صفر تا سه ستاره را تشکیل می دهد.

در این رتبه بندی ها مواردی نظیر کیفیت مواد اولیه غذا- تازگی مواد اولیه مورد استفاده- مهارت در طعم دار کردن غذا- نوع و اندازه طبخ غذاها- کیفیت کار سرآشپز- ثبات کیفیت غذاها و مواردی دیگر را شامل می شد.

پایان بخش اول / ادامــــــــه دارد …

ترجمه و نگارش از کمال و دیانا نیک رفتار خیابانی