ساچین اوجون هورمزلر

عاشیق ائللر آیریسی / شانا تئللر آیریسی آیریسی بیر گونونه دوزمزدیم / اوْلدوم ایللر آیریسی نئیلیم آمان، آمان / ساری گلین چوخلاري ائله بو شعردن نه دئيه جه يميری، و ندن دانيشاجاغيمی بیلدیلر.

ائلیمیزین قدیم و اسرارنگیز خالق ماهنیسی “ساری گلین” بیر نغمه دی کی، میلیونلارین یادداشیندان یوز ایللر، بلکه ده مین ایلر قاباق بو گونه قدر آخا بیلیب، یول تاپا بیلیب.

بیر نغمه کی، ائشیدنده روحو تمیزله ییر، لایلا کیمی، نننی کیمی کونول اوخشاییر. بو قدیم ائل نغمه سی نین قهرمانی کیم ایدی؟ ساری گلین کیمدی؟

“ساری گلین” گونش ایمیش

بعضا دئییرلر : ساری گلین عادی قادین اولوب، و بیر سری لری ده دئییر: او اینسان اولماییب. یعنی، بو ائل نغمه سی اینسانا قوشولمویوب .

“ساری گلین” ماهنیسی نین اصلینده اوچ قهرمانی وار:

  1.  گونش یعنی، ساری گلین.
  2. سئوگیلی نازلی یار.
  3.  اوز عشقینی ناغیل ائدن عاشیق. عاشیق اوز سئوگیسیندن و سئودیگی قیزدان دانیشیر ساری گلینه.

ماهنیدا دئییلن “ساری اصلینده “ساری” اولمالیدی “ساری” قدیم ائللر سوزو اولوب و گویده حرکت ائدن، بیزه سیرایت ائدن، بیزه حیات انرژی سی وئرن گونش دئمکدی ، یعنی: ساری زرد و رنگ معناسیندا دئییل.

 “ساچین اوجون هورمزلر”بو قادین ساچی دئییل، گونش شوعاعلاری نین معناسینی وئریر، اونو نئجه هورمک اولار؟

 ساچین تئلی نین ساییلماسی، هورولمه سی، عومومیتله ساچین مدحی تکجه “ساری گلین” ده دئییل، آیری ماهنیلاردا دا وار.
مثلاً: تبریز اوسته ماراغا، تئلین گلمز داراغا، بو ماهنیدا دا گونشین تئلیندن دانیشیلیر. دئمک، “ساری گلین”  و گونشه، اونون وصفینه ایستیقامتلنن ماهنیلارداندی.

گولو سولو درمزلر” گونش چیخمادان گولو درمک اولماز.

باغچیلیقدان بیر آز آنلایانلار بیلیر کی، گول-چیچگی هئچ واخت شئهلی-شئهلی درمزلر.

نه اولایدی گوریدیم نازلی یارین اوزونو، ساری گلین دئییلیر ماهنیدا. یعنی ساری گلینه، گونشه موراجیعت ائدیلیر کی، نازلی یاریمین اوزونو گورمک ایسته ییرم. دئمه لی ساری گلین، یعنی گونش نازلی یار دئییل، یار باشقاسیدیر.

بو سئودا نه سئودادیر، سنی منه وئرمزلر، نئینیم، آمان-آمان، نئینیم، آمان-آمان، ساری گلین ساری گلیندن ایمداد دیله ییر/ عاشیق، دردینی سویله ییر، علاج ایسته ییر.

“آشیق ائللر آیریسی، شانا تئللر آیریسی، بیر گونونه دوزمزدیم، اولدوم ایللر آیریسی” –  عاشیق ساری گلینه دردینی آنلادیر – اگر نازلی یار ساری گلینسه، او زامان نییه عاشیق دئییر کی، “اولدوم ایللر آیریسی”؟ آخی گونش هر سحر گورونور، عاشیق ایستسه ده اوندان آیری قالماز.

یازار : اکبر سعادت