حمایت عملی بخش دولتی و خصوصی از والیبال ارومیه

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، در این نوشته به دنبال تحلیل شرایط و چگونگی این موضوع که چرا طی سالیان گذشته، والیبال پایتخت والیبال ایران نتوانسته به مقام اول این رقابت ها دست یابد، خواهیم بود.

البته ناگفته نماند که شهرداری ارومیه با توجه به شرایطی که دارد مطمئنا توان هزینه کردن بیشتر در ورزش را نداشته و لذا نمی توان مقصر اصلی را شهرداری دانست.

اینکه چرا والیبال در ارومیه علیرغم توجهات و علاقمندی شهروندان، نتوانسته به جایگاه مناسب خویش دست یابد، موضوعی هست که نیازمند بررسی های همه جانبه می باشد.

در این گزارش سعی خواهیم کرد تلنگری به مسائل و مشکلات این رشته داشته باشیم.

تاریخچه والیبال در ارومیه

والیبال در ارومیه قدمتی طولانی داشته و به گفته مطلعان، نزدیک یک قرن سابقه دارد. جایی که میسیونرهای مسیحی در دهه ابتدایی قرن بیستم در محدوده کلیساهای ارومیه بخصوص در محله «گول اوستو» به این رشته ورزشی جدید می پرداختند.

تماشای بازی های میسیونرهای مسیحی توسط شهروندان ارومیه ای، این رشته ورزشی را به میان مردم برده و آرام آرام در سایر محلات و اماکن شهری، علاقمندان در اوقات فراغت خویش به والیبال پرداخته و آن را توسعه دادند.

بعدها ارومیه در رقابت های کشوری و باشگاهی والیبال با نام رضائیه و یا شرکت هایی نظیر پاکدیس حضور یافته و می توان گفت از دهه ۱۳۴۰ به بعد حضوری فعال و موفق در این رقابت ها را داشته و قهرمانان زیادی را به عرصه ورزش کشور معرفی کرده که هم اکنون به عنوان پیشکسوت در کنار این رشته حضور دارند.

اینکه چرا والیبال به عنوان ورزش اول ارومیه شناخته می شود، ناشی از عوامل متعددی نظیر قابلیت اجرا در زمین های کوچک، کم هزینه بودن، نیاز به تعداد کم بازیکن، هوای مساعد ارومیه برای والیبال در فضاهای باز، توجه وافر به این ورزش در سال های آغازین و در نهایت علاقمندی اغلب شهروندان، می باشد.

با نگاهی به حضور ارومیه در رقابت های والیبال کشوری و حضور ورزشکاران در سطح ملی، می توان گفت که این رشته ورزشی به مرور زمان و از دهه ۱۳۵۰ به بعد به ورزش اول این شهر تبدیل شده که همین موضوع ارومیه را به «پایتخت والیبال ایران»، مشهور کرده است.

نگاهی به حضور والیبال ارومیه در لیگ برتر

ارومیه از دهه ۳۰ همواره در سطح اول لیگ برتر کشور حضوری فعال و موثر داشته است. مدارک موجود حضور تیم والیبال ارومیه در سال ۱۳۲۴ در مسابقات قهرمانی کشور را ثابت می کند.

در دهه ۴۰ نیز با حضور مدیرانی همچون اکبر گهرخانی، والیبال ارومیه در رده های بالایی رقابت های کشوری عملکرد درخشانی داشته و در سال ۱۳۵۰ مقام اول مسابقات قهرمانی کشور جام کوروش را به خود اختصاص داده است.

بعد از انقلاب نیز تا سال ۱۳۶۸ رقابت های والیبال به شکل قهرمانی کشور برگزار شده و از سال ۱۳۶۹ مسابقات این رشته ورزشی بصورت لیگ و با حضور باشگاه های آغاز شد.

والیبال ارومیه نیز از همان سال های اول رقابت های لیگ برتر با کمک اسپانسرهای مختلف و با عناوینی مانند پگاه ارومیه- آذرپیام و شهرداری ارومیه در این مسابقات حضور یافته و بهترین مقام های کسب شده نیز مربوط به سال های ۱۳۸۲ (کسب مقام سوم بنام پگاه ارومیه)- سال ۱۳۸۳ (کسب مقام دوم بنام پگاه ارومیه)- سال ۱۳۸۴ (کسب مقام سوم بنام آذرپیام)- سال ۱۳۸۶ (کسب مقام سوم بنام آذرپیام)- سال ۱۳۸۷ (کسب مقام سوم بنام فولاد ارومیه)- سال ۱۳۹۰ (کسب مقام سوم بنام شهرداری ارومیه)- سال۱۳۹۲ (کسب مقام سوم بنام شهرداری ارومیه)- سال ۱۳۹۳ (کسب مقام دوم بنام شهرداری ارومیه)- سال ۱۳۹۴ (کسب مقام سوم بنام شهرداری ارومیه)- سال ۱۳۹۵ (کسب مقام سوم بنام شهرداری ارومیه)- سال ۱۳۹۹ (کسب مقام دوم توسط شهرداری ارومیه) و در رقابت های اخیر در سال ۱۴۰۲ (کسب مقام سوم بنام شهرداری ارومیه).

بدین ترتیب می توان گفت که والیبال ارومیه با کسب ۹ مقام سومی و ۳ عنوان نائب قهرمانی یکی از شهرهای افتخارآفرین والیبال کشور می باشد که بیشترین این مقام ها نیز با عنوان شهرداری ارومیه کسب شده است.

علاقمندی شهروندان ارومیه ای به رشته والیبال و ارزشی که برایشان دارد سبب شده تا ارومیه به پایتخت والیبال کشور مشهور شده و این خطه به یکی از مهم ترین شهرهای بازیکن ساز کشور تبدیل شود. وجود بازیکنان طراز اولی نظیر یداله کارگرپیشه- عزیز پرتوی- ابراهیم وطن پرست- رسول بنایی کیا- جهانگیر سیدعباسی- نوبخت سیدعباسی- محمود محب- مجید ساداتی- عبدالرضا علیزاده- ساسان خداپرست- سعید معروف و…  که در تیم ملی کشور ایفای نقش کرده اند، تاییدی بر این نامگذاری می باشد.

نقش شرکت های سودده در حوزه های فرهنگی و اجتماعی

می دانیم که شرکت های سوددهی نظیر شرکت های زیر مجموعه بنیاد مستضعفان- ستاد اجرایی فرمان حضرت امام- شستا و… که مدیریت و کنترل آنها در دست حاکمیت می باشد، مسئولیت های اجتماعی و فرهنگی در منطقه فعالیت شان دارند.

این شرکت ها در قبال استفاده ای که از آب و خاک و منابع طبیعی داشته و آلودگی هایی که برای محیط زیست دارند، بایستی به حوزه های دیگری نظیر فرهنگ و بالندگی فرهنگی و اجتماعی توجه داشته باشند.

نگاهی به بیلان عملکرد این شرکت ها در محدوده ارومیه، نشانگر رقم های بالایی از سوددهی می باشد که غیر قابل کتمان هست. شرکت هایی مانند شیر پاستوریزه پگاه- پاکدیس- پالایشگاه ارومیه- سیمان ارومیه- سیمان آذرآبادگان خوی- کارخانه های قند ارومیه و میاندوآب و … می باشند، همگی در محدوده سوددهی بالا قرار می گیرند.

هدف این نوشته بررسی میزان سود و وضعیت نقدینگی این شرکت ها نبوده بلکه منظور، تاکید بر مسئولیت های اجتماعی و فرهنگی آنها می باشد که در قبال این موارد، متاسفانه جواب گویی ندارند.

علاوه بر اینها شرکت ها و سازمان های دولتی دیگری هم هستند که توان کمک به تیم داری در رشته های مختلف ورزشی دارند نظیر شرکت های معدنی طلای زرشوران و سایر معادن بزرگ در سطح استان- شرکت زمزم- منطقه آزاد ماکو و …

در مورد بخش خصوصی هم می توان به شرکت های بزرگی نظیر شرکت های تولید فولاد- مارال صنعت- آذرباتری- شرکت های تولید قند از چغندر- صنایع غذایی نظیر اروم نارین- ترش نارین- سارونه- شهدآب- سان سان شهد- اروم آدا- آذر باتری- افرا درب سلماس و شرکت های تولید آرد و ده ها شرکت دیگر اشاره نمود.

حمایت بخش دولتی و خصوصی، کلید موفقیت در والیبال

با توجه به تجارب گذشته و نگاهی به تیم داری در کشورهای موفق می توان گفت بهترین راهکار پیش روی والیبال ارومیه همانا چرخش به سمت خصوصی سازی هست.

نگاهی به تیم های موفق والیبال کشور نیز نشانگر این واقعیت هست که تیم هایی که پشتوانه حمایت از بخش خصوصی را دارند، موفق تر عمل کرده و عناوین خوبی نیز بدست آورده اند. تیم والیبال پیکان تهران با کسب ۱۲ عنوان قهرمانی لیگ برتر پیشرو این رشته ورزشی شناخته می شود که باشگاهی نیمه خصوصی هست.

امسال نیز فینال لیگ برتر را دو تیم بخش خصوصی فولاد سیرجان و شهداب یزد در حالی برگزار کردند که در هیچیک از این دو شهر بازیکنی در حد تیم ملی والیبال یافت نمی شود!

آذربایجان غربی و ارومیه با داشتن صنایع و کارخانه های بزرگ و موفق بخش خصوصی، توانمندی لازم برای تیم داری در لیگ برتر والیبال را دارند اما بنظر می آید اراده ای برای اینکار وجود ندارد.

اینکه چرا صاحبان صنایع حاضر به سرمایه گذاری و حمایت از این رشته ورزشی محبوب شهروندان ندارند، جای سئوال و تعجب دارد!

با توجه به اینکه معافیت های مالیاتی برای هزینه کردن شرکت ها در امر ورزش همگانی در قانون مالیات گنجانده شده است، سرمایه گذاران در حوزه ورزش جامعه می توانند از این امتیاز بجای پرداخت مالیات استفاده کرده و به ورزش اول شهرشان نیز کمک نمایند.

البته مسئولیت آوردن صاحبان سرمایه ارومیه ای به حوزه ورزش برعهده مقاماتی نظیر نماینده ولی فقیه و استاندارمی باشد که اختیارات و قدرت و نفوذ بالایی در شهر دارند.

در خاتمه امیدوارم این نوشته تلنگری در ثروتمندان و صاحبان صنایع ارومیه ایجاد نموده تا در حمایت از ورزش این شهر قدم های موثری بردارند.

سخنی با مقامات استان

آذربایجان غربی و ارومیه بغیر از والیبال زمانی مهد رشته های ورزشی مختلفی نظیر دوومیدانی- بسکتبال- کشتی- کاراته- جودو- بوکس- هندبال و غیره بوده، چنانچه در گذشته نه چندان دور مقام های اول را در سطح کشور به خود اختصاص می دادند.

اما متاسفانه در حال حاضر همه این رشته های ورزشی در سطح استان بعلت عدم سرمایه گذاری و حمایت دولتی و یا حمایت شرکت های بخش خصوصی تضعیف شده و به حاشیه کشیده شده اند.

طبعا تاثیر اصلی چنین سیاست هایی در تغییر رفتار جوانان و نوجوانان با دور شدن از ورزش و فعالیت های سالم فرهنگی و اجتماعی و کشیده شدن آنها به سمت سیگار و قلیان و مواد مخدر و گیم بازی و… آشکار می شود که طبعات و مشکلاتی در پی خواهد داشت.

اینکه شرکت های سودده دولتی و خصوصی در فعالیت های اجتماعی و فرهنگی هزینه کنند، موردی است که در کشورهایی مانند ایران از گذشته رایج بوده و بسیار مفید و منشا خیر و برکت هست.

با این نوع تیم داری، هم جوانان به سمت ورزش که فعالیتی مثبت هست کشیده می شوند و هم در میان طرفداران رشته های ورزشی که اغلب جوانان و نوجوانان هستند، شور و شوق ایجاد می شود.

این وظیفه دولت هست که در حوزه های فرهنگی و اجتماعی سرمایه گذاری کرده و امیدآفرینی کند، در غیر اینصورت و شرایط امروز کشورمان ایجاب می کند که دولت از طریق شرکت های سودده دولتی این نوع اقدامات را نهادینه و هدایت کند.

آوردن و اقناع کردن مدیران شرکت های دولتی و خصوصی برای حضور در میدان های فرهنگی و اجتماعی نیازمند تشکیل کمیته ای تخصصی و استفاده از کارشناسان زبده و کاربلد می باشد که می توانند از ظرفیت های قانونی استفاده نموده و مثلا بجای اخذ مالیات آنها را به سوی تیم داری سوق دهند.

اما متاسفانه بنظر می آید اراده ای برای حل مشکل تیم داری بخصوص در والیبال که ورزش اول ارومیه و آذربایجان غربی محسوب می شود، وجود نداشته و به نوعی شاهد ایستادگی و حتی مخالفت مقامات استانی در برابر خواسته ورزش دوستان و جوانان نیز می باشیم که طبعا تبعات زیادی در پی خواهد داشت.

شاید بتوان عدم حضور مردم در انتخابات اخیر مجلس را یکی از این تبعات مخالفت با خواسته مردم عنوان کرد!

در هر صورت، دولتی ها حداقل یک قهرمانی در والیبال به مردم غیور آذربایجان غربی بدهکار هستند و این نتیجه گیری هر چه زودتر، بهتر و مقبول تر.

به قلم: کمال الدین نیک رفتار خیابانی