عمارت هنری فردیس، اولین خانه ارومیه برای ارائه زنده صنایع دستی است

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، امروز حتی چایی‌مان هم عطر بهارنارنج می‌دهد. قارتال نیوز امروز قرار است در مورد زیبایی و هنر بشنود و بگوید. راستش هنرمندان حتی برای گلایه کردن هم شیوه ملاحت دارند.امروز، روال در قارتال نیوز برخلاف عادت است.

«از خلاف آمده عادت بطلب کام که من/ کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم»

دو خواهر عزیز هنرمند مهمان ما هستند . خواهر بزرگتر بیشتر کلیات امور را توضیح می‌دهد و خواهر کوچکتر به همان ظرافتی که خاص خواهران کوچک‌تر هست جزئیات را یادآوری می‌کند.

بسم‌اللهی می‌گوید و آغاز می‌کند:
فروغ فردیس هستم متولد ۱۳۶۷ دکترای مدیریت .

۵ سال است در زمینه پتینه اکسسوری و دکوری منزل و بازسازی لوازم و اشیا قدیمی فعالیت دارم، فعالیت در رشته هنر را در زمان کرونا و ایام قرنطینه خانگی همراه با خواهر کوچکترم آغاز کردم و در این مدت از طریق فضای مجازی هنر دست خودمان را ارائه می کردیم .

▪️پتینه جان‌ تازه دادن به اشیای قدیمی است

پتینه به این صورت است که مثلا اشیایی که قدیمی شده اند را با رنگ آمیزی و سایر فرآیندها بازسازی می‌کنیم و این اشیا به جای اینکه دور انداخته و یا جایگزین شوند با تغییرات و بازسازی‌های هنری که بر روی آنها انجام می‌شود جان دوباره می‌گیرند و ضمن اینکه هزینه جایگزین کردنشان از بار معیشت خانواده کم می‌شود، یک زیبایی بصری و هنری هم به خانه می‌دهد و یقینا اغلب تایید می‌کنیم که حضور هنر در خانه حتی قدرت تلطیف فضا و صمیی‌تر کردن جو خانه را هم دارد.

از آن زمان تاکنون در چندین نمایشگاه هنری در ارومیه و تهران شرکت کردیم .

تا اینکه نهایتا تصمیم گرفتیم یک مکانی جهت ارائه و شناساندن حضوری هنرمان داشته باشیم همچنین این امر به ما کمک می‌کرد تا بتوانیم در امر آموزش هم بهتر و راحت‌تر فعالیت کنیم.

▪️آموزش بانوانی که باز زندگی را بردوش می‌کشند هدف من است

چون یکی از انگیزه‌های مهم من در پرداختند به کار هنری، آموزش آن به بانوان و بخصوص بانوانی که به نحوی باز گذران زندگی را بردوش می کشند و ناگزیر هستند درآمدی جهت امرار معاش خانواده و فرزندان خود داشته باشند و چه بهتر که این ممر درآمد چشمه زلال و پاک هنر باشد .

▪️عمارت فردیس ، اولین خانه ارومیه برای ارائه زنده صنایع دستی

خوشبختانه ما یک منزل قدیمی پدری در یکی از محله های قدیمی و اصیل شهرمان داشتیم که می‌شد با بازسازی آنرا تبدیل به یک گالری و نمایشگاه دائمی کرد و ما این کار را انجام دادیم و برای اولین بار یک عمارت هنری در ارومیه ساخته شد که ساخت و ارائه صنایع دستی به صورت همزمان و زنده در آنجا انجام می شود.

نهایتا این کار هم مثل تمام کارها با سختی ها و مشکلات ویژه خودش به پایان رسید و من و خواهرم کار را با جدیت شروع کردیم خوشحال و مسرور از اینکه هم می توانیم به فعالیت مورد علاقه خود بپردازیم و هم وسیلهای فراهم کنیم تا چندین بانوی عزیز و مادر زحمت کش هنرمند بتوانند از شرمندگی سفره های خالی کودکانشان درآیند و نانی از دسترنج خود به خانه ببرند.

بویژه اینکه این اتفاق برای اولین بار در شهرمان می‌افتاد که هنرمند می‌تواند هنرش را مستقیما در حضور مردم و مقابل چشم مشتریان پدید آورد و آنها شاهد جان گرفتن یک قطعه هنری مثلا از چوب باشند و هم اینکه ما همزمان به هنرآموزان آموزش می‌دادیم و می‌توانستیم صنایع دستی خودمان را بفروشیم و جز خودمان، دیگرانی را نیز در حاصل هنرمان بهره‌مند کنیم و اینکه دسترنج انسان درآمدی را جهت رفع نیاز کودکان مادری و مادر پیر دختری فراهم کند حسی است که شاید همان لذت اصالت هنر باشد.

▪️شادمانی ما و بانوان هنرآموز دوام چندانی نیاورد

اما متاسفانه این شادمانی ما و بانوانی که در کنار ما کار می‌کردند دوام چندانی نیاورد .

شاید سبب آن هم ناآشنایی ما به مراحل اداری و قانونی این کار بود که باعث شد در همان بدو کار، کام من و خواهرم و البته خانواده که ما را در این کار حمایت و پشتیبانی می کردند تلخ شود .

▪️سختگیری قانون، مسبب حذف نان از سفره بانوان سرپرست‌خانوار

اما اینکه سختگیری قانون، مسبب حذف شدن نان از سفره های این بانوان شود و تنگنای معیشتی که امروزه بخصوص بر دنیای زنان سرپرست خانوار حاکم هست به بن بست برسد و این آب باریکه هم با پلمپ گالری ما بسته شود برتلخی ماجرا می‌افزاید چون از نظر من قانون تا جایی که ممکن هست باید گره گشا باشد .

در این دو ماهی که گالری ما از طرف شهرداری منطقه چهار پلمپ شده، من و خواهرم از صبح تا پایان وقت اداری در سازمان‌ها و ادارات مربوطه که باید مجوز فک پلمپ و از سرگیری فعالیت را به ما بدهند دوندگی داریم و دنبال مجوز «بوم شهری» هستیم به امیدی که غروب بتوانیم به بانوانی که در نزد ما کار می کردند و به این حداقلی که از دسترنج خودشان، نصیب خانواده نمایند دلخوش و امیدوار شده بودند خبر دهیم که فردا می‌توانند سرکار برگردند و اما حالا شصت شب است که این چند بانو با نگرانی صبح می‌کنند البته خود ما هم بیم آنرا داریم که خسته و ناامید شویم .

▪️برگرد خانه و پدرت را دنبال کارها بفرست!

البته ما از همان ابتدایی که اقدام به بازسازی خانه قدیمی مان گرفتیم، دنبال گرفتن مجوز بودیم و یک سال و نیم، دوسال هست که به دنبال این مسئله و گرفتن مجوز به طور مرتب به ادارات مختلف رفت و آمد می‌کنم ولی تا هنوز هم موفق به دریافت مجوز نشده‌ایم .

چیزی که من در آین رفت آمدها احساس کردم و متوجه شدم این بود که به عنوان یک بانو جدی گرفته نمی‌شوم و احساس می کنم مسئولان ترجیح می دهند با یک نفر آقا روبرو شوند تا یک بانو، حتی یکی دوبار صراحتا به من گفته شده که برو و پدرت را دنبال اینکارها بفرست .

من از ۲۱ اردیبهشت سال ۱۴۰۲ به دنبال مجوز هستم و بنظرم می آید که این پروسه برای یک مرد، نهایتا بیشتر از دو سه ماه طول نمی کشید و اینکه من این همه مدت که در میراث فرهنگی، شهرداری و سایر ادارات سرگردان بوده ام بنظر من یک پروسه طبیعی قانونی نیست .

پایان بخش اول / ا دامه دارد…
خبرنگار: فیروزه خاوه