چرخش معیوب مدیران در ایران!

به گزارش پایگاه خبری قارتال نیوز، اینکه واقعا وظیفه و مسئولیت مدیران چیست و یا چه باید باشد، هنوز در کشورمان جا نیفتاده است.

مدیران ماشین امضای اداری نبوده و نمی توانند خودشان را در مشکلات حوزه مدیریت شان، سهیم ندانند و فقط به دنبال حقوق و مزایا باشند!

نقلی از یکی از مدیران ارشد شنیده ام که در کشورمان حدود ۲۰۰۰ نفر هستند که مدیریت ها و مسئولیت ها بین آنها در حال تقسیم بوده، اغلب آنها با هم فامیل و آشنا هستند و هوای همدیگر را دارند و فقط جای آنها در دولت ها عوض می شود.

نمی دانم چقدر این ادعا درست هست اما روش معمول و جاری در انتصاب مدیران دولتی، متاسفانه آنرا تایید می کند.

مدیرانی که تمام نمی شوند و متاسفانه هر طور می خواهند مدیریت می کنند و حتی می توانند قوانین را به نفع خود تفسیر کنند!

مدیر باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟

سئوالی که مطرح می شود این هست که مدیر واقعی چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

بهرحال مدیریت کار آسانی نبوده و نمی توان آنرا ساده گرفت. مدیریت نیازمند اتخاذ تصمیات شجاعانه و جسورانه هست.

مدیر بایستی بتواند تصمیمات سخت و دشواری را برای بهبود وضعیت سازمان بگیرد.

برای نمونه مجموعه ای که با ۳۰۰ نفر پرسنل می تواند اداره شود چرا باید ۶۰۰ نفر نیروی انسانی داشته باشد!

متاسفانه در دستگاه های دولتی ما وضعیت بدین گونه بوده و بهمین جهت هم دچار تورم نیروی انسانی هستیم که ثمری هم ندارد.

علاوه از اینها تصمیمات مدیریت باید به سوی بهبود وضعیت و رضایت مخاطبان باشد، موردی که متاسفانه در کشورمان رعایت نمی شود.

ایجاد تحول و تغییرات مثبت

یکی دیگر از ویژگی های مدیریت، تحول گرایی هست.

بعبارت دیگر مدیر باید بتواند با انجام تغییراتی، روند حرکت و فعالیت سازمان را به سمت مناسبی سوق دهد.

در غیر این صورت بود و نبود مدیریت تاثیری به حال مجموعه نداشته و جز برای خود مدیر فایده ای نخواهد داشت.

ما باید بتوانیم با ارزیابی عملکرد هر مدیری پس از دوران مدیریتش، نمره مثبتی به عملکرد او بدهیم. موردی که متاسفانه در کشورمان رعایت نشده و هر مدیری ضعیف تر از اسلاف خود ظاهر می شود!

همچنین مدیر باید خیلی چیزهای دیگر مانند علم- تخصص- آگاهی- تجربه- همدلی- جسارت و انعطاف پذیری و … را دارا باشد.

مدیریت و سهیم شدن در سود و زیان

یکی از موارد اساسی که اخیرا رییس جمهور نیز در سخنانش به آن اشاره داشته، همانا سهیم شدن مدیران در سود و زیان سازمان هاست.

این یکی از اصول مدیریت بوده که در کشورهای پیشرفته اجرایی شده و مدیران موظف بر تبعیت و اجرایی کردن آن هستند.

امید هست در دولت چهاردهم این امر مهم مورد توجه قرار گرفته و به اجرا درآید.

مدیران ماشین امضا نبوده و مسئولیت نگرفته اند که فقط برای خود و اطرافیان شان حقوق و پاداش و غیره تعیین کنند!

چاره کار چیست؟

چاره این هست که شاخص هایی برای عملکرد مدیران تعیین شده و در ارزیابی آنها دخیل شود. شاخص هایی که ما را به سمت ارتقای جایگاه و عملکرد آنها سوق دهد.

همچنین باید به نسل جوان اعتماد کرده و از آنها برای مدیریت در سمت های مختلف استفاده کنیم.

باید بتوانیم نسل جدیدی را برای مدیریت تربیت کنیم، جوانانی که بتوانند با استفاده از تجربیات گذشته و داشتن تخصص در سمت های محوله، آینده کشور را رقم بزنند.

بالاخره باید یکی از مسئولان این چرخه معیوب استفاده از مدیران قدیمی را بشکند و به افراد جدید و جوان اعتماد نماید.

امیدوارم دکتر پزشکیان بتواند این مهم را به انجام رسانده و ایران را از حلقه مدیران تکراری و کهنسال نجات داده و کشور را از این چرخش معیوب مدیریتی جات دهد.

کمال الدین نیک رفتار خیابانی