وقتی رأی‌گیری ساده، تبدیل به «افتخار ملی» می‌شود | ماجرای انتخاب جنجالی شهردار ارومیه

اصل ماجرای آن‌همه تیتر و هیاهوی «شهردار منتخب کشور» چیزی جز یک رأی‌گیری ساده نبوده است!

به گزارش پایگاه خبری قارتال‌نیوز، در جریان انتخاب اعضای اتحادیه شهرداران و دهیاران کشور، تنها بین داوطلبان برای تشکیل این اتحادیه رأی گرفته شد و در نهایت ۹ نفر از میان آن‌ها انتخاب شدند. نه خبری از ارزیابی عملکرد بود، نه شاخص تخصصی، نه انتخاب برترین شهردار کشور!

اما بعضی رسانه‌ها با ذوق‌زدگی عجیبی و البته با هماهنگی های که همه میدانند از چه نوعی است، خبر را این‌گونه منتشر کردند، زاکانی رأی نیاورد؛ آیدین رحمانی شهردار منتخب کشور شد!

انگار نه انگار موضوع فقط انتخاب چند نماینده برای اتحادیه‌ای تازه‌تأسیس بوده!

خب رسانه یا نارسانه گرامی؛ علیرضا زاکانی شهردار تهران، اگر نخواسته در چنین رأی‌گیری‌هایی شرکت کند، دلیلش روشن است، وقت مدیران کلان‌شهرها صرف اداره شهرهایشان می‌شود، نه دنبال عنوان‌های بی‌پایه!

حالا کافی است نیم‌نگاهی به وضع شهر خودمان بیندازیم: ساخت‌وساز غیرمجاز، سد معبر، فرسودگی ناوگان حمل‌ونقل عمومی و چهره خسته شهر، همه فریاد می‌زنند که ارومیه به جای افتخارات کاغذی، به عمل نیاز دارد.

جالب‌تر اینکه نگاهی به اسامی منتخبین همین رأی‌گیری، خود گویای همه‌چیز است. در میان آن‌ها خبری از شهرداران شهرهای توسعه‌یافته کشور نیست! چرا؟ چون آن‌ها وقتشان را صرف توسعه واقعی شهر می‌کنند، نه رقابت بر سر عناوینی که هیچ ارزشی برای شهروندان ندارند.

اسامی منتخبین به‌روشنی نشان می‌دهد ماجرا بیشتر شبیه یک شوخی مدیریتی است تا یک افتخار ملی:

•شهردار فرخ‌شهر با ۲۳ رأی
•آیدین رحمانی، شهردار ارومیه با ۲۲ رأی
•بابک محمدزاده، شهردار میاندوآب با ۲۱ رأی
•حبیب‌الله سهرابی، شهردار میناب با ۲۱ رأی
•اصغر فروغی، شهردار لار با ۲۱ رأی
•ایوب ترک‌زاده، شهردار بندر دیلم با ۲۰ رأی
•عباس مرادی، شهردار نجف‌آباد با ۱۹ رأی
•سیدجواد حسینی‌رباط، شهردار شهربابک با ۱۹ رأی
•رشید فیروزی، شهردار ده‌رئیس با ۱۸ رأی

نه تهران، نه اصفهان، نه مشهد، نه شیراز و نه تبریز در میان‌شان نیست! و این دقیقاً همان نکته‌ای‌ست که باید شهردار ارومیه را به فکر فرو ببرد، نه به وجد.

ارومیه بیش از هر چیز به مدیرانی نیاز دارد که به‌جای بازی با تیترها، به آینده این شهر فکر کنند.

اصلا به ما چه؛ مبارک آیدین رحمانی باشد، همه که نباید مدیر میدانی و عملگرا باشند، بعضی ها هم مثل آیدین به افتخارات پوشالی علاقمند هستند.