رئیس پیشین مجلس، اینبار با بازگشت به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، در موقعیتی ایستاده که میتواند یا به نقطه پایان کارنامه سیاسیاش ختم شود یا او را به بازیگردانی بیبدیل در سپهر حکمرانی ایران بدل کند.
حضور همیشگی محسن حاجیمیرزایی کنار رئیسجمهور، بالاخره با یک عکس شکسته شد؛ گویی پزشکیان تصمیم گرفته نفس تازه کند.
با نگاهی به انتصابات دولت چهاردهم، به نکتهای تلخ اما تکراری میرسیم؛ جایی که افرادی که مستقیماً در نابودی دریاچه ارومیه نقش داشتهاند، نه تنها مورد بازخواست قرار نگرفتند، بلکه به مراتب بالاتر نیز ارتقا یافتند!
استاندار آذربایجانغربی و دبیر کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه در تازهترین اظهارات خود با اطمینان اعلام کرده است که «دریاچه ارومیه قطعاً احیا خواهد شد». جملهای که در ظاهر امیدبخش است، اما در بستر واقعیات سالهای اخیر، بیشتر شبیه به یک شعار تکراری و بیپشتوانه است.
رضا رحمانی، استاندارآذربایجانغربی مصاحبه کرده و گفته: «نمیتوان دریاچه ارومیه را در فضای مجازی احیا کرد».
در روزهایی که کشور بیش از هر زمان دیگری به انسجام و همدلی نیاز دارد، اظهارات عجیب و غیرمسئولانهی عبدالکریم حسینزاده، معاون رئیسجمهور در امور توسعه روستایی، درباره ملت تورک ایران با واکنشهای گسترده و تند افکار عمومی مواجه شده است.
وقتی رضا رحمانی استاندار آذربایجانغربی، برای تصمیمگیری در مورد انتصابات مدیران استان حوصله و قاطعیت لازم را ندارد، طبیعی است که عرصه مدیریت ادارات و سازمانهای آذربایجان غربی به میدان تاخت و تاز سهمخواهان تبدیل میشود؛ نمونهاش دانشگاه فرهنگیان، سازمان جهاد کشاورزی استان و دانشگاه اورمیه!
توهین و درخواست ترور رئیسجمهور توسط عضو شورای شهر رشت؛ اوج سقوط اخلاق سیاسی در ایران را می رساند!
در برابر انتقادها، نه شفافسازی شد، نه حمایتی شکل گرفت؛ تنها بیتفاوتی تکرار شد.