تحولات اخیر پیرامون نقشآفرینی یک نماینده پیشین مجلس ارومیه، بار دیگر این پرسش را پیش روی افکار عمومی آذربایجانغربی قرار داده است که مرز میان «انعطاف سیاسی» و «عدول از اصول» کجاست؟
اواسط آذر ماه سال گذشته پس از چند ماه شایعات و مطرح شدن اسامی افراد متعدد، سرانجام رضا رحمانی به عنوان استاندار آذربایجان غربی معرفی شد.
۱۰ ماه و ۱ روز از مدیریت جدید شهرداری ارومیه گذشته، اما شهر هنوز در انتظار عمل واقعی است. اتوبوس تازهای نیامده و تنها «نمونه کار» قابل اشاره، زیرگذر نیمهتمام شورا ورزش است که ماههاست کشوقوس دارد و خبری از افتتاح نیست.
در حالی که شهر ارومیه پس از ۱۹ سال حضور اصغرزاده در شورای شهر هنوز با انبوهی از مشکلات دست و پنجه نرم میکند، این عضو شورا بهجای پاسخگویی درباره ابهامات اقتصادی، اینبار «آباد کردن مزار شجریان» را بهعنوان دستاورد جدید معرفی کرده است.
در حالی که نزدیک به پنج سال از حضور ناموفق مرتضی منافی در شورای شهر ارومیه میگذرد و وی بعد از ۴ دوره ثبت نام در انتخابات های مختلف سرانجام توانست در دوره ششم شورای شهر ارومیه به آرزوی دیرینه خود برسد، رفتارهای تبلیغاتی و خودستایانه او در فضای مجازی بیش از هر زمان دیگری اختلاف میان «آنچه هست» و «آنچه وانمود میشود» را آشکارتر میکند.
انتخابات پیشرو در حوزه نقده و اشنویه، آزمونی تازه برای مردمی است که سالهاست میان وعدههای تکراری، چهرههای تاریخ مصرف گذشته و سیاستزده محض گرفتار ماندهاند. شرایط اقتصادی و اجتماعی این منطقه دیگر تحمل آزمون و خطای سیاسی را ندارد و زمان آن رسیده تا نگاه توسعهمحور و مدیریت علمی جای شعار و هیاهو را بگیرد.
در شرایطی که در دولت چهاردهم از مدیران آموزشی انتظار میرود با نگاه تخصصی و شایستهسالارانه عمل کنند، تازهترین انتصاب در آموزش و پرورش ناحیه یک ارومیه حاشیههای تازهای را رقم زده است.
اصل ماجرای آنهمه تیتر و هیاهوی «شهردار منتخب کشور» چیزی جز یک رأیگیری ساده نبوده است!
در روزهایی که شهر ارومیه هنوز از مشکلات سادهای مثل آسفالت خیابانها، سد معبر، ترافیک و ساختوسازهای بیضابطه رنج میبرد، بعضی پیجهای خبری با ذوق و شوق تصویر آیدین رحمانی را منتشر کردهاند با تیتر درشت «شهردار ارومیه، منتخب شهرداران کشور شد!»