بعضی هایمان از صبح زود، هنوز مرغ ها بار یخچال نشده می آییم، کنار پیاده روها، روی جدول می نشینیم، چادرهایمان را روی صورت می اندازیم تا مبادا خجالت زده شویم و منتظر می مانیم تا عصر مرغ ها برسند...شخصیت انسانی ما در این صف ها مرد.
گوزل بیر گونلریدی.هر داریخاندا عایله ینن بیرلیک ده اورمو گولون گورمه یه تله سیردیک.آغ گمی لرده گئچمیش خاطیره لر یادیما دوشور.اوندا کی ایکی اولکه نی گمیینن گزه ردیک.اما ایندسه هر اتوبوس نان اوردان گئچدیکجه دوزلو یوللار اوره ییمی ده لیر.دورنالار اورمو گولون قوناق لاریدی.جیرانلارین،حیران باخیشلاری ایندیسه یئرین بوش داغ داشا وئریب.اوره ک لره بیر دونیا سئوینج قوناق ایمیش.اولکه مین یاشیل گونلری دوزلاردا قالدی.مین لرجه آرزی لاریمیز اوره ک لریمیزده سولدی.
طی سال های اخیر این مکان ارزشمند به مکانی تبدیل شده است که کمتر کسی اتنظار چنین رویدادی را دارد.یادگاری نوشتن بر روی در و دیوار این مکان .تبدیل شدن این مکان به مکان سرگرمی پیرمردان این منطقه که اکثر اوقات خود را در مکان میگذارنند، یا تبدیل به سفره خانه سنتی، یا رستوران، نوعی بی احترامی محسوب می شود.طوری که اکثر اوقات آجرهای این آثار نابود می شود یا معلوم نیست چه کسانی صاحب این آجرها می شوند.
هامي بيلير، او گول بيزيم وارلیغیمیزین اونملی سندلريندن دير.او بيزيم کولتوروموزون بويوک نيشانه‌لريندن بيری ساييلماقدادير. آخی اوراسی بيزيم اوچون يالنيز دوز گولو دئييل. اوراسی بيزيم اوچون مين ايلليک تاريخ و کولتور دور. اوراسی بيزيم اسکی تاريخيميزين سمبولودور.اوراسی بيزيم يازيچيلاريميزين، شاعيرلريميزين ادبييارچيلاريميزين ايلهام قايناغيدير.
آنچه در شرایط کنونی می تواند جامعه را با خطر مواجه کند، فقط حملات نظامی یا موشکی نیست؛ بلکه بیش از هرچیز فقدان رسانه ی مطالبه گر می باشد. رسانه ای که بتواند مطالبات مردمی را پاسخ دهد و بر حکومت و کار گزارانش نظارت مدنی و موثر داشته باشد.
حضور استاندار جدید آذربایجان غربی با حجم زیاد تبلیغات از طرف رسانه ای های نزدیک به دولت آغاز شد که در اولین وعده های خود رویای زیبای احیای دریاچه ارومیه را به مردم داد.
یکی میگفت: "اگر روند سال 92 ادامه پیدا کرده بود، الان قحطی تمام ایران را فراگرفته بود ما دچار انواع منازعات فراوان بودیم.یعنی وضعمان به مراتب بدتر از این بود."
به خوبی میدانم بهترین دغدغه برای ما جوابگو کردن شما مسئولین است.چرا باید خیال ما را به مسائل بی فایده سوق دهید؟ نه تنها دغدغه امکانات رفاهی و... بلکه اصل خانه دار شدن مردم هم برای شما ذره ای اهمیت ندارد.کسانی که در خانه میلیاردی زندگی می کنند؛ طبیعی ست که درک مناسبی از چنین وضعیتی ندارند.
قسمتی از سناریوی کلانشهرم: به سطل زباله که رسید، نون های توی دستشو توی پیراهنش گذاشت و زباله هارو زیر و رو کرد و پرید تو سطل زباله.نیم ساعت بعد با مقداری بازیافتی از تو سطل اومد بیرون. نون هارو از تو لباسش درآورد و زباله های رو به یک دستش گرفت و نون هارو هم با اون یکی دستش....و دور شد.